All posts tagged: nonduality

Vrede, https://unsplash.com/@rhindaxu

Van doen(er) naar zijn

Er is een aspect van verlichting waar ik niet vaak over deel. En dat is over de gevolgen van verlichting in je lichaam, geest en dagelijks leven. De reden dat ik er weinig over deel is omdat ideeën erover het ego kunnen voeden. Het ego verwart tastbare gevolgen van verlichting gemakkelijk met verlichting zelf, en probeert dat vervolgens te bereiken. Wat de illusie voedt dat verlichting er nu niet is, of dat het een bepaalde vorm heeft. Ondanks dat risico deel ik er in deze blog over, wetende dat het ook inzicht kan geven en kan bemoedigen. Leven zonder de doener Hoewel het ego, het ‘ik’ of ‘de doener’ niet werkelijk als entiteit bestaat, heeft het geloof erin wel lichamelijke, emotionele, mentale en energetische gevolgen en componenten. Die oplossen wanneer de illusie van de doener is doorzien. Stilte vult dan de ruimte die eerder door de doener werd ingenomen. Er is de feitelijkheid van dit moment in diepe vrede, tezamen met praktisch denken en handelen. Vanuit deze stilte vindt een continue uitlijning plaats tussen het …

Afbeelding bomen in de nazomer

genade

Wat is onze neiging om problemen, dualiteit, conflicten en polarisatie buiten onszelf te willen oplossen toch krachtig. Het probleem lijkt ‘daar’ te liggen. Of je daar nu in de buitenwereld waarneemt of als eigenschap of kant van jezelf, in beide gevallen schat ik de kans vrij groot in dat je het op wilt lossen door eraan te sleutelen in de tastbare wereld. Te sleutelen aan je lichaam, gedrag, de ander of de situatie. Onderwijl meespelend in het spel van schuld en schaamte. En het is zo logisch, dat is wat we geleerd hebben en waar we ons mee hebben leren identificeren. Met ons lichaam, wat zich bevindt in de wereld. Daar ligt ons gevoel van zelf. Dus zal daar de oplossing van dualiteit en conflicten ook wel liggen. Je bent geluk En zo kunnen we ons leven lang bezig zijn om vrede en geluk (liefde) buiten onszelf te zoeken. Om steeds iets na te jagen wat ons almaar weer ontglipt. Tot we ervan doordrongen raken dat het niet zo werkt. Geluk vind je NIET buiten …

Vrede, https://unsplash.com/@rhindaxu

Onvoorwaardelijke liefde in de praktijk

Jaren geleden fietste ik door de natuur op weg naar een afspraak met vriendinnen. Ik weet nog dat ik ergens verdriet over had. Opeens voelde ik Gods aanwezigheid (Zelf/ Bron/ Leven/ Liefde) en hoe het me helemaal liefhad. Het verdriet werd opgenomen in Liefde en mijn hart opende zich. Ik voelde hoe aanwezigheid in alle delen van mij wilde schijnen, ook in dat wat ik verafschuwde en afwees in mijzelf. Het wilde mij weer heel en éénmaken. Het was vervullend, en op dat moment wist ik dat ik de rest van mijn leven wilde weiden aan het belichamen van deze aanwezigheid. Liefde wil ons liefhebben. Liefde wil jou liefhebben. Helemaal. Ook dat wat je nog afwijst in jezelf of veroordeelt. Ook dat wat je in anderen veroordeelt en waar je moeite mee hebt. En hoewel de werkelijkheid (dat we liefde zijn, één-zijn) lange tijd ontkent, verdraaid en onderdrukt kan worden, kan het niet ontlopen worden. Omdat het ís. Er is alleen maar Zelf De essentie is dat je helemaal goed bent zoals je bent. Nu. …

Bijgewerkte foto van Jordan, unsplashfoto's

Anders dan de norm zijn

Aan de vrijheid die er in een land is voor ‘anders’- zijn, kun je aflezen hoe het gesteld is met de mensenrechten, de vrede en vrijheid van het land. En hoewel veel partijen in hun programma hebben staan dat ze voor gelijke rechten zijn, kun je aan hun daden aflezen hoe dat in werkelijkheid zit. Zo hebben zelfs Nederlandse partijen destijds tegen een verbod op de omstreden homogenezing-therapie gestemd. Google maar eens wat het bewind van de voorgaande jaren in de Verenigde Staten heeft betekend voor de bescherming van mensen uit de lhbtiq+ gemeenschap en kijk maar naar landen als Rusland, Turkije, Hongarije, Polen… ach de lijst is te lang om op te sommen… (Deze week kwam in het nieuws dat Apple in 152 landen meewerkt aan het weren van lhbtiq apps.) Onderdrukking, uitsluiting, geweld … het neemt toe naarmate populisme en verdeeldheid toenemen. Indicator Hoe een maatschappij omgaat met de rechten van vrouwen (te absurd eigenlijk dat ik dit schrijf, maar feit is dat er nog steeds diep geankerd in mensen overtuigingen liggen over …

Wat wil je werkelijk?

Dit is een artikel met een wellicht scherpe rand als het nog een stuk van het ego raakt waaraan je gehecht bent. Hoewel het ook overgave, eenheid, vertrouwen en zachte vrede kan blootleggen. Wat is dan de scherpe rand? Radicaal Dat zit hem in het loslaten van de focus op het ego. Ik bedoel dat echt radicaal. De vrede die in dit moment besloten ligt, openbaart zich wanneer je je er echt voor opent en wanneer je er beschikbaar voor bent. Zonder dubbele en geheime agenda. Zonder dat het openen en beschikbaar zijn eigenlijk ‘stiekem’ een tussenstap zijn naar het realiseren van die ene droom, dat ene verlangen. Een verlangen wat misschien toch nog net iets belangrijker is dan de eenvoudige, zachte vrede van zijn. Maar waarom is het loslaten van die focus nou zo belangrijk? Omdat zolang je focus in werkelijkheid ‘daar’ ligt, bij dat verlangen, je niet volledig beschikbaar bent voor het leven wat er nu is. En al is het verlangen of de droom nog zo spiritueel en verheven, al is het …

Vrede, https://unsplash.com/@rhindaxu

Een volledig zichtbaar geheim

Verlichting is een volledig zichtbaar geheim. De enige reden waarom het verborgen lijkt is omdat het te voor de hand liggend is. Te eenvoudig, subtiel en gewoon. Volledige bevrijding zoals de Boeddha… dat moet wel speciaal, buitengewoon, transcendent en verheven zijn? Onbereikbaar Verlichting is alleen transcendent als je het vergelijkt met, of afzet tegen, leven vanuit het ego. En wie is dol op vergelijken? Haha, het ego. Het is waar dat vanuit het ego onze verlichte natuur onbereikbaar is. Dus voor het ego-denken (die denkt dat hij jou is) is dit ook zo. Het vult vervolgens vanuit zijn eigen kaders in dat het misschien wel te bereiken is in de toekomst als je er heel hard je best voor doet. Terwijl juist het hele punt is dat je vanuit het denken de heelheid niet kunt ervaren. Gisteren niet, nu niet en in de toekomst ook niet. Voor ieder te realiseren Toch is het voor iedereen mogelijk om een verschuiving naar zijn verlichte natuur te maken. Het is immers ieders natuur, het is de natuur van …

Foto: Alexandru Zdrobau, unsplashfotos

Wat er altijd is

Terwijl ik dit schrijf zit ik met mijn gezin in het gras, onder een boom in Bretagne. Vogels zingen en ik kijk naar mijn vriend en onze kinderen. Ze zijn me zo dierbaar. Ik besef me dat ze op dit moment opgaan in de buitenste laag van bewustzijn; de tastbare wereld. Ze zijn zich niet bewust van de diepere dimensie van zijn. Ze horen dezelfde geluiden als ik, er gaan gedachten en gevoelens door ze heen en dezelfde wind die ik ook voel streelt hun huid. Wat hieraan ten grondslag ligt, de stille roerloze dimensie van zijn, ontgaat ze op dit moment. De stilte die hun hele leven draagt, zoals het mijn leven draagt en wat fysiek voelbaar is als zachte vrede. Een verschil tussen praten over en delen vanuit Mensen die me kennen weten dat ik thuis weinig tot niet praat over spiritualiteit en non-dualiteit. Ze kunnen het zich niet voorstellen; ‘Je ademt het Linda, het stroomt door je bloed, hoe kan het dan dat je er thuis niet over praat? Mis je dat …

Vrede, https://unsplash.com/@rhindaxu

Waarmee wil je uitlijnen?

Dit is een belangrijke vraag. Altijd, en nu in het bijzonder. Want hoewel het lijkt alsof iedereen in dezelfde werkelijkheid leeft, is dat niet helemaal het geval. Ieder beleeft de werkelijkheid zoals hij gelooft dat deze is. En hoewel er ook een collectieve werkelijkheid met gedeelde wetmatigheden lijkt te bestaan, is deze op dit moment onderhevig aan een transformatie. Van een solide, relatief eenduidig collectieve werkelijkheid, zijn we in een overgangsfase beland waarbij de verschillen in beleving aan het licht komen en het ook verschillende kanten op kan gaan. Zoals ik het zie zijn er nu verschillende parallele tijdlijnen. En ik vermoed dat de tijdlijn met de hoogste frequentie als die gedeeld wordt door voldoende mensen, de tijdlijn zal zijn waar we als mensheid op voort zullen gaan. En zoals dit meestal gaat met transformatie is het kantelpunt vaak een crisis. Ik vermoed dat er nog een aantal zullen volgen, om ons de kans te geven om een nieuw gedeelde werkelijkheid te vormen die voortkomt en uitgelijnd is met de liefde en wijsheid van ons …

Foto van Carsten Stalljohann.

Nu (thuis) zijn

Nu (thuis) zijn vraagt de radicale erkenning dat je er al bent. Volledig en heel. Iedereen heeft beperkingen, bepaalde neurosen en takelt op den duur af. Je ontkomt er niet aan en juist de kreukels van het leven maken je ontvankelijk voor je menselijkheid. Je kreukels nodigen je uit om de realiteit te omarmen, in plaats van de plaatjes van succesvol zijn of wat het ook is wat je graag wilt realiseren. Ik zie sinds kort grijze haren, rimpels en kreukels, waar eerder nog elastische jeugdigheid straalde. De beweging van vergankelijkheid in onmetelijkheid. Wanneer ik hecht aan het veranderlijke, aan de tastbare wereld, dan stap ik uit de realiteit, waardoor er acuut spanning ontstaat. Het is de weg naar buiten gericht. En hoewel daar niets mis mee is, is het voor spiritueel ontwaken essentieel om de aandacht naar binnen te richten. Om bereid te zijn om de hechting aan ‘buiten’ los te laten. Alle hechting. Wat het ook maar is waaraan je hecht, het houdt je gevangen en zorgt voor lijden en spanning. Er is …

Afbeelding van Hoornse meer

De helende kracht van verdraagzaamheid

Het artikel van deze maand gaat over verdragen wat er is. Niet met de kiezen op elkaar maar vanuit een aannemen wat er is. Dat is inclusief het ergens moeilijk mee hebben en het als onverdraagzaam ervaren. Ook dat kun je verdragen. Het is een andere invalshoek op ‘zijn met wat er is’. Zodra je aanwezig bent met wat er is, kan zich ook de diepere dimensie van zijn openen. Verdraagzaamheid betekent overigens niet dat je alles maar voor zoete koek aanneemt en dat je geen krachtige grenzen meer stelt. Heldhaftig Ik kan me voorstellen dat het woord verdraagzaamheid associaties oproept aan lijdzaamheid. Lijdzaam verdragen dat je onrecht wordt aangedaan bijvoorbeeld, vanuit nobele ideeën over vrede. Wat mij betreft is het verdragen van wat er is allesbehalve lijdzaam en heeft het niets te maken met verhalen over goed en slecht. Daarom wil ik verdraagzaamheid in dit artikel graag belichten vanuit het perspectief van heldenmoed. Een held is iemand die geconfronteerd met moeilijkheden, bereid is om ze aan te gaan. Waarbij door het aangaan van de …