Dit is een artikel met een wellicht scherpe rand als het nog een stuk van het ego raakt waaraan je gehecht bent. Hoewel het ook overgave, eenheid, vertrouwen en zachte vrede kan blootleggen. Wat is dan de scherpe rand?
Radicaal
Dat zit hem in het loslaten van de focus op het ego. Ik bedoel dat echt radicaal. De vrede die in dit moment besloten ligt, openbaart zich wanneer je je er echt voor opent en wanneer je er beschikbaar voor bent. Zonder dubbele en geheime agenda. Zonder dat het openen en beschikbaar zijn eigenlijk ‘stiekem’ een tussenstap zijn naar het realiseren van die ene droom, dat ene verlangen. Een verlangen wat misschien toch nog net iets belangrijker is dan de eenvoudige, zachte vrede van zijn.
Maar waarom is het loslaten van die focus nou zo belangrijk?
Omdat zolang je focus in werkelijkheid ‘daar’ ligt, bij dat verlangen, je niet volledig beschikbaar bent voor het leven wat er nu is. En al is het verlangen of de droom nog zo spiritueel en verheven, al is het nog zo verbonden met je hart en al is het nog zo de bedoeling, zolang je focus daar ligt, is je ego actief. Wie staat aan het stuur in je leven? Is dat je ego?
Of is dat het leven zelf?
Pffff ja hoor… en wat is dan ego?
Wat betekent het om de focus op je ego los te laten? Mag je dan opeens niets meer willen? Niets meer verlangen? Geen grenzen meer stellen, iets doen? Jemig, je mag toch gewoon dromen hebben, doelen en verlangens? Er is toch niet mis met manifesteren? Is dat dan ego?
Nee, dat is het leven dat zich uitdrukt, pure intelligentie. Leven is alles en omvat dus ook jouw dromen en verlangens, het stellen van doelen en het manifesteren. Leven vanuit eenheid is het ontvouwende leven zijn, zoals je dat nu ervaart.
Ego is de soms duidelijke en soms heel subtiele gehechtheid aan een doel, wat je uit de eenheid trekt. Het is een verzet tegen wat er is en een vasthouden aan wat je wilt dat er is, waarmee dualiteit ontstaat. Je trekt jezelf met wilskracht uit wat er is om het zodanig proberen te beïnvloeden dat het anders wordt. Geluk is dan niet hier, geluk is ‘daar’. Het ego kan niet anders dan denken vanuit tekort. Het heeft daar dan ook veelvuldig ervaring mee en doet zijn best om het zo goed mogelijk te overleven. Zodra je echter de eenheid verlaat voelt het alsof je een losstaand deel bent in de grote soep van het leven. Een deel dat iets kan doen of laten om het verlangen wel of niet tot realisatie te brengen. En hups, lijden is geboren. Spanning, stress; ga ik het wel of niet voor elkaar krijgen en manifesteren? Ik kan iets goed of fout doen… De wereld kan iets goed of fout doen… De ondraaglijke last daarvan te dragen is wat een ego doet.
Het verlangen persoonlijk maken, van ‘mij’ maken
Heel veel spirituele cursussen en boeken waarin een combinatie zit tussen zelfrealisatie en het realiseren van wereldse en spirituele doelen (successen), sluiten aan bij het ego. Niet omdat dat perse inherent is aan de cursus of wat wordt aangeboden, maar omdat ons ego heel gewiekst is in het aannemen van het aangeboden materiaal door het in te zetten voor zijn eigen doeleinden, dromen en verlangens. Onderwijl angst voelend dat de dromen misschien niet uitkomen, niet voor je zijn weggelegd.
Voel je hoe het leven dan vijandig wordt? Je kan ontzeggen wat je zo verlangt? Hoe jij en het leven opeens twee lijken?
En voor je het weet zit er spanning op dat prachtige door de bron gegeven verlangen. Voor je het weet ben je affirmaties aan het doen en stappen aan het zetten vanuit kramp, vanuit het idee dat jij als persoon iets kan doen of nalaten om het verlangen tot realisatie te brengen. Als ik nu dit of dat doe, die en die stap zet, dan realiseert het zich. En soms werkt het op die manier, wat ‘de methode’ of ‘het stappenplan’ bevestigt. En soms werkt het niet op die manier en voelt het alsof je gefaald hebt. En moet je nog meer je best doen.
Door de illusies snijden
Dus die scherpe rand. De scherpe rand is een vraag die ik straks ga stellen en die je kan bevrijden wanneer je het als een scherp mes van waarheid door illusies laat snijden. (Alvast ter verduidelijking: de vraag is niet bedoeld om je verlangens weg te snijden! Maar je identificatie ermee en je gehechtheid eraan. En hoewel snijden pijnlijk klinkt, is het enige wat ervoor nodig is, bewustzijn.)
De scherpe rand is de vraag wat je werkelijk wilt en wat voor jou het belangrijkste is. Wil je leven vanuit eenheid met de zachte vrede als de grond van je bestaan? Of wil je het leven leven wat jij wilt dat er is?
Als je lichaam gebreken vertoont is het logisch dat je verlangen naar genezing voelt. Wat is echter belangrijker, heel zijn of genezing?
Als je weinig inkomen hebt is het logisch dat je meer inkomen wilt. Wat is dan belangrijker, heel zijn of meer inkomen?
Als je geen partner hebt is het logisch dat je een partner wilt. Wat is dan belangrijker, heel zijn of een partner?
Bevrijding en zachte vrede
Het leven zal je uitdagen om een keuze te maken, een offer te brengen. Het zal dat offer zelden werkelijk van je nemen, hoewel ook dat kan. Het gaat niet om het daadwerkelijke offer, het gaat om de keuze. Wil je in vrede zijn (met wat er is) of wil je iets (anders) hebben? Zodra je een bewuste keuze maakt, zal je voelen hoe het leven dat beantwoord.
Een praktisch voorbeeld van mijzelf. Op maandag en vrijdagmiddag pak ik al een aantal jaren voedingssupplementen in bij een bedrijf van vrienden. Het is fijn werk en vaak luister ik dan naar begeleide meditaties of inspirerende talks. De oortjes die ik daarvoor gebruik moesten worden opgeladen en ik zocht het daarvoor benodigde snoertje. Maar hoe ik ook zocht, ik kon het niet vinden. Het lag niet op de plek waar ik het normaal opberg. Ik voelde hoe er in mijn lichaam spanning ontstond en een krachtige drang om door te zoeken. Terwijl ik ook wist dat ik het op die manier niet zou vinden. En waar hebben we het hier over, een simpel snoertje! Maar de kracht waarmee mijn ego het wilde oplossen was er desalniettemin. Ik liet het toch maar los en voelde mijn ego nog wat na stribbelen in mijn lichaam. Vervolgens had ik een fijne sessie met iemand die de Vragen naar Vrijheid onderzocht en erna schreef ik dit artikel. Er was een fijne flow. In de middag besloot ik nog een keer te kijken waar het snoertje kon liggen en er ging door me heen dat ik toch vast een keer een ingeving zou krijgen. Ik voelde in mijzelf of er al iets opkwam maar het bleef volkomen blanco. Geen oplossing dus op dit moment, bedacht ik me. Ik liep terug van de kast naar de woonkamer en voor me op de grond lag het snoertje! En echt, dat snoertje had daar eerder niet gelegen! Opeens besefte ik ook de link met dit artikel. Wat is het leven toch wonderlijk.
Het is een heel eenvoudig voorbeeld van een klein verlangen, en hoe mijn ego eraan wilde hechten om het op te lossen. Ik kreeg een keuze. Wat wil je liever, dat snoertje of zachte vrede?
Het antwoord wat je op de vragen geeft, zal ook afhangen van je mate van vertrouwen in het leven. Leven vanuit eenheid is leven vanuit vertrouwen. En daar waar het vertrouwen nog hapert, waar je nog inhoudt, kun je onderzoeken wat je er nog over gelooft.
Je kunt bovenstaand vraag overigens niet ‘verkeerd’ beantwoorden. Wanneer je kiest voor aardse doelen, dan is dat waar je focus ligt. Je kunt heel succesvol zijn op werelds gebied juist door daar je focus te hebben liggen. Lijden valt daar echter niet wezenlijk op te lossen.
Het is niet zo dat het antwoord op de vragen ervoor zal zorgen dat je verlangens wel of niet sneller vervuld worden. Hoewel het mijn ervaring is dat het leven gemakkelijker zijn weg kan vervolgen, zonder tegenwerking van het ego. Zoals in het voorbeeld van het snoertje. Maar ik weet ook hoe snel dit besef door het ego kan worden aangenomen om het voor zijn eigen doeleinden in te zetten. 😉
Hartengroet,
Linda