Nu (thuis) zijn vraagt de radicale erkenning dat je er al bent. Volledig en heel.
Iedereen heeft beperkingen, bepaalde neurosen en takelt op den duur af. Je ontkomt er niet aan en juist de kreukels van het leven maken je ontvankelijk voor je menselijkheid. Je kreukels nodigen je uit om de realiteit te omarmen, in plaats van de plaatjes van succesvol zijn of wat het ook is wat je graag wilt realiseren. Ik zie sinds kort grijze haren, rimpels en kreukels, waar eerder nog elastische jeugdigheid straalde. De beweging van vergankelijkheid in onmetelijkheid. Wanneer ik hecht aan het veranderlijke, aan de tastbare wereld, dan stap ik uit de realiteit, waardoor er acuut spanning ontstaat. Het is de weg naar buiten gericht. En hoewel daar niets mis mee is, is het voor spiritueel ontwaken essentieel om de aandacht naar binnen te richten. Om bereid te zijn om de hechting aan ‘buiten’ los te laten. Alle hechting. Wat het ook maar is waaraan je hecht, het houdt je gevangen en zorgt voor lijden en spanning.

Er is geen oplossing voor lijden te vinden in de wereld of in het denken.
Er is daar ook geen bevrijding te vinden.
Geen vrede en vrijheid.
En geen verlichting.

Lichaamsbewustzijn

Alles wat je wilt hebben en waaraan je hecht, houdt je gevangen in de ratrace van nooit genoeg en steeds meer willen. Alles; ook verlichting en bevrijding. Hoe weet je of je ergens aan hecht? Door de aanwezigheid van spanning. Dat kan ook heel subtiele spanning zijn waaraan je gedurende je leven gewend bent geraakt. Bijna alle mensen lopen rond met een gebalde vuist in hun hoofd, hart en buik. Om je hier bewust van te worden is het behulpzaam om stil te staan bij wat er in je lichaam gebeurt. Om regelmatig je lichaam te scannen, zodat dit een gewoonte wordt en lichaamsbewustzijn vanzelfsprekend wordt. Je kunt het bijvoorbeeld nu doen, door je aandacht als een scan door je lichaam te laten glijden. Wat voel je in je voeten? Enkels? Onderbenen? Bovenbenen, bekkengebied…En wanneer je je aandacht naar boven laat glijden langs je buik, rug, borstkas, schouders, armen en handen, nek en gezicht. Wat voel je in je lichaam?

Spirituele beoefening?

In de jaren na het schrijven aan het boek Het ja-gevoel, nadat ik gestopt was met mijn werk als maatschappelijk werkster, stroomde de levensstroom naar verstilling. Naar mate mijn leven eenvoudiger werd, voelde ik een innerlijk nee bij veel spirituele methoden en oefeningen. Ik voelde überhaupt een nee-gevoel bij veel doe-dingen. Ik besefte dat het me op dat moment afleidde van wat wezenlijk belangrijk voor me was, ‘nu zijn’. Ik kon nog te gemakkelijk opgaan in het opnieuw de touwtjes in handen proberen te nemen.

In die periode ontving ik nog regelmatig blogs en e-boeken waarvoor ik me ooit had aangemeld over het realiseren van succes, innerlijke vrijheid en levensgeluk. Zodra mijn oog er op viel, voelde ik hoe het voor mij niet klopte. Het viel me op dat veel van die aangeboden zelfhulp informatie inspeelde op angst. Als je niet zus of zo, dan realiseer je ook niet dit of dat. Ik kreeg er steeds meer argwaan voor. Ook gladde verkooppraatjes en verleidings trucs om mee te doen aan allerlei seminars begonnen me tegen te staan. Wat is de intentie hierachter? Om wiens welzijn en verlichting gaat het hier eigenlijk? Ik besefte me gaande weg dat het doen van allerlei spirituele oefeningen, werkelijk spiritueel ontwaken juist in de weg kan staan. Het kan de aandacht juist afleiden van wie, wat en waar, je wezenlijk bent.

Om het spel van illusies radicaal te doorzien is het belangrijk om te stoppen met iets willen bereiken en nu te zijn met wat er is.

Dat is uiteindelijk de meest effectieve spirituele beoefening.

Te zijn met wat er nu is

En wat er nu is, is genoeg. Dit moment geeft je precies wat nodig is voor verdiepende realisatie. De beweging te voelen van beter willen worden. Beter, meer, anders, dan je nu bent. Dat impliceert immers dat wat er nu is niet goed of verlicht genoeg is en dat je ergens anders naar moet streven. Maar is dat waar? Onderzoek het. Er is niets mis met die beweging. Zodra je opmerkt dat het in jou verschijnt, ben je er geen slaaf meer van en kun je voelen dat het goed is zoals het is. Alle gedachten die tegenspreken dat het nu niet goed is zoals het is, zijn parels om te onderzoeken. Wat geloof je daarover? En hoe voelt dat in je lichaam?

Opmerken wat al zo is

Spiritueel ontwaken gaat over je heel zijn opmerken. Daarvoor hoef je niet beter of anders te worden. Na een opgaande lijn volgt een neergaande lijn. Beiden horen bij elkaar. Opbouwen en afbreken, geboorte en sterven. Onverbiddelijk. En daar middenin is je thuis, Bewustzijn. Tijdloos, onveranderlijk en onbreekbaar. Je merkt dat je thuis bent, zodra je stopt met het volautomatisch opgaan in de naar buiten gerichte beweging. Het volautomatisch opgaan in gedachten, gevoelens en dingen doen. Je bent thuis wanneer je opmerkt dat het hele gebeuren zich afspeelt in jouw bewustzijn, jouw thuis, jouw zijn.

Dat het je goed mag gaan.

Liefs,

Linda