Lieve lezer,

Onlangs stelde iemand me een prachtige vraag waarop ik in dit artikel antwoord wil geven. De vraagsteller stelde vast dat ‘je hart volgen’ een trend lijkt te zijn geworden waarbij er ook veel ‘stuk’ gaat, zoals de ene scheiding na de andere. Het viel haar op dat het daarna vaak niet eens zoveel beter gaat met de betrokkenen, vooral wanneer er kinderen bij betrokken zijn. Ze vroeg zich af of we wel goed zitten met zijn allen, met dat ‘je hart volgen’.

Zodra ze de vraag stelde wist ik dat dit niet een vraag was om zomaar even antwoord op te geven. Ik besloot er een artikel over te schrijven waarbij ik vooral het thema scheiding als voorbeeld zal nemen, maar ook ontslag of andere keuzen die voortvloeien uit je hart volgen kunnen grote impact hebben.

EEN TREND

De eerste invalshoek die ik wil nemen is die van een trend. Alles wat hip is trekt grotere aantallen mensen aan, waardoor het risico toeneemt dat er mensen bij zijn die ‘het je hart volgen’ op een geheel eigen manier interpreteren. Je hart volgen kan een soort vrijbrief worden om seksuele, spirituele, materiële, emotionele, rationele of sensationele (ego-)impulsen te volgen en uit te leven. De pijnlijke gevolgen die dit met zich mee kan brengen kunnen heel gemakkelijk worden gerechtvaardigd met een spirituele dooddoener als: ‘Ik volgde mijn hart’. Het slagveld wat dan achter blijft zal naar alle waarschijnlijkheid verdeeldheid (het ego) bevestigen. Hoe weet je nu of je werkelijk je hart volgt of dat je ego-verlangens volgt? Wanneer je je ego volgt dan wil je iets hebben van de buitenwereld; veiligheid, waardering, liefde, een high of een low, aandacht en dergelijke. Je hart is liefde, aanwezigheid en aanvaarding en tegelijkertijd rijst in haar een flow op die samenvalt met de levensstroom en daar uitdrukking aan wil geven. Daarbij is je hart bereid verlies te aanvaarden, mocht dat het gevolg zijn van het uitdrukking geven aan de levensstroom. Lange tijd zul je waarschijnlijk zowel ego-verlangens als je hart volgen waarbij gaandeweg je hart de ego-verlangens verlicht en oplost.

WAT VERSTA IK ONDER JE HART VOLGEN?

Om dieper in te gaan op de gevolgen die het trouw zijn aan je hart kan hebben wil ik beschrijven over wat ik daaronder versta. Voor mij is je hart volgen trouw zijn aan wat je diep van binnen weet en voelt wat waar is voor jou. Je volgt het ja- en nee-gevoel in jezelf, ofwel de levensstroom. Deze levensstroom stroomt van nature naar zijn bron: je hart (als symbool van je ware zelf). Daarbij schijnt het licht van je hart, in de vorm van liefde, op alles wat nog innerlijk verdeeld en ongeliefd is. Hoewel dit helend is en innerlijke vrede blootlegt is het ook een pad met uitdagingen.

‘Het is geen pad met alleen maar goud wat voor je ligt. Het is niet zo dat luisteren en trouw zijn aan je hart ervoor zorgt dat het vanaf nu allemaal geweldig en hallelujah is. Uitdagingen horen erbij.’

Dit is een uitspraak van iemand die zowel een scheiding als ontslag op haar pad kreeg terwijl ze ondertussen een diepe spirituele transformatie onderging.

VERANTWOORDELIJKHEID

Je hart volgen brengt een verantwoordelijkheid met zich mee die alleen maar groeit naar mate je het pad verder bewandeld. Het heeft echter niets van doen met de verantwoordelijkheid zoals we die kennen vanuit onze persoonlijkheid, zoals: ‘Als moeder ben je verantwoordelijk voor het geluk van je kinderen.’ Of bijvoorbeeld alle zinnen die beginnen met: ‘Je moet wel …’ Die valse verantwoordelijkheden worden doorzien als illusies. Dat lijkt een paradox, laat het me uitleggen. Wanneer je je hart volgt, zie je met steeds meer helderheid dat alles wat je meemaakt als een spiegel is. Het verschijnt immers in jouw bewustzijn. Kon je eerder de oorzaak van problemen nog buiten jezelf projecteren, dat lukt niet meer wanneer je trouw bent aan je hart. Je neemt dus steeds meer verantwoordelijkheid voor je projecties en doorziet deze. Diepe liefdevolle relaties met anderen of met je kinderen en partner zijn ook mogelijk zonder dit soort overtuigingen.

UITLIJNEN MET JE HART

Wanneer je je hart gaat volgen schijnt haar licht op steeds meer aspecten en kanten van jou. Het is een bevrijdend proces waarbij er steeds meer ruimte ontstaat voor je potentieel en voor innerlijke vrede en vrijheid. Je hart weet tijdens dat proces precies wanneer je ergens wel of nog niet aan toe bent. Wanneer haar licht schijnt op omstandigheden of mensen die spanning in je losmaken dan kun je dat als een uitnodiging beschouwen tot heling. De kans is vrij groot dat het een projectie is van eigen onvrijheid en pijn. Soms lijnen als gevolg van de innerlijke heling de omstandigheden dan alsnog uit met je hart maar als dat niet het geval is wordt het pijnlijk zichtbaar dat de situatie niet meer voor je klopt. Een fase van loslaten en afscheid nemen breekt dan aan. Zo kan het gebeuren dat een werkomgeving die eerst veiligheid bood nu niet meer bij je aansluit en als een keurslijf is geworden voor je potentieel. Ook in vriendschappen of partnerrelaties kan dit gebeuren. Ik denk dat er niemand is die dit proces juichend tegemoet treedt, zeker niet als er kinderen bij betrokken zijn. Afscheid nemen doet pijn.                      

Soms, meestal, gaan er jaren van toeleven naar deze fase aan vooraf. Jaren waarin vaak van alles geprobeerd wordt om de keuze van loslaten te voorkomen. Wanneer echter alles is geprobeerd kan het zijn dat afscheid nemen toch de enige mogelijkheid blijkt om trouw te blijven aan jezelf. En hoe pijnlijk de gevolgen ook zijn voor alle betrokkenen, degene die loslaat kan op een bepaalde manier niet anders. Deze mensen weten dat doorgaan met een relatie, baan of wonen op een plek die niet klopt uiteindelijk meer schade zal opleveren dan het loslaten ervan.

‘Het leven is er na mijn scheiding niet gemakkelijker op geworden en leuker ook niet. Ben het schijnbare paradijs dat we hadden verloren en ben nog op weg om te helen. Wat het hele proces het echter ‘waard’ maakt is dat ik toen gevangen zat en nu vrij ben.’

Het is een uitspraak van iemand die ik interviewde over dit onderwerp. Het is wat ik vaker hoor van mensen die gescheiden zijn. Ook wel: ‘Ik zou het niemand aanraden, toch kon ik niet anders en was dit wat ik had te doen.’

AUW

Loslaten en afscheid nemen van mensen, dieren, omstandigheden of een omgeving doet vaak pijn. Er stort iets ineen en hoewel het ruimte schept voor iets nieuws wat meer in lijn is met de liefde en wijsheid van je hart, de fase van afscheid nemen is nu eenmaal pijnlijk. Soms kunnen we vanuit ons persoonlijke perspectief de gevolgen van zo’n keuze niet overzien. Je verliest niet alleen zekerheden en (schijn)veiligheid maar vooral wanneer er kinderen bij betrokken zijn dan kan het lijken of er meer schade dan heling plaatsvindt. Toen ik mijn baan als maatschappelijk werker en therapeut losliet had deze keuze jarenlang grote impact op de relatie met mijn partner en ons gezinsleven. Hoewel ik voelde en wist dat zich een heel mooi en bevrijdend proces voltrok wat in overeenstemming was met ons allemaal, was dat niet zichtbaar voor mijn partner die zich vertwijfeld afvroeg waar ik in hemelsnaam mee bezig was. Hij zag vooral wat we als gezin allemaal verloren en dat was ook zo. Angst, onzekerheid, wanhoop, moedeloosheid, boosheid, verdriet, het zijn allemaal emoties die in deze fase voorbij komen. Juist daarom is enigszins begrijpen wat zich in je voltrekt zo belangrijk, zodat je geaard blijft in vertrouwen. Zo kan de fase waarin zekerheden oplossen en er nog geen nieuwe ijkpunten zijn een spannende en moeilijke fase zijn maar ook een heilige, mooie en bijzondere fase. Mocht je hier meer over willen lezen dan verwijs ik graag naar een artikel in Bresmagazine dat ik er ooit over schreef toen ik er midden in zat; de woestijnfase van spiritueel ontwaken>>

HELING

Wanneer je in deze periode trouw blijft aan je hart en niet opgeeft kan heling plaatsvinden. Deze heling kan zich vervolgens na verloop van tijd gaan weerspiegelen in je levensomstandigheden. Voordat heling helemaal doordringt in de grofstoffelijke wereld is soms tijd nodig. Ik heb vele mensen na een periode van rouw, nieuwe en precies passende liefdes, woonomgevingen en werkomstandigheden zien ontvangen, die zoveel meer aansluiten bij hoe ze nu in het leven staan. De meeste verhalen die ik hoor en meemaak zijn de verhalen van mensen waarbij het uiteindelijk zowel voor henzelf als voor hun omgeving ‘goed’  uitpakt, ook voor de betrokken kinderen. Ik ontmoet echter ook mensen die halverwege lijken op te geven. Ik kan het me zo goed voorstellen, ik heb zelf ook regelmatig op een punt gestaan dat ik het trouw zijn aan mijn hart dreigde op te geven. Omdat het zoveel gevolgen leek te hebben en het alleen maar verlies leek te geven. Het is op dit soort momenten dat het leven diepe overtuigingen bevestigt die zo waar lijken.

‘Ik wist in mijn hart dat het mogelijk was om een goede en fijne relatie met mijn ex-partner te hebben en ik ben daar altijd op in blijven zetten. Jarenlang ging het met vallen en opstaan en zeiden mensen tegen me dat het onmogelijk was. Ik bleef erin geloven, erop vertrouwen en het kansen geven. Het had tijd nodig, maar naast dat we als ouders nog steeds goed contact hebben, hebben we het nu ook fijn als ex-partners. We kunnen bij elkaar terecht en zijn er voor elkaar.’                        

Dit is een uitspraak van iemand die me haar verhaal vertelde als voorbeeld van trouw blijven aan haar innerlijke waarheid ondanks vele uitdagingen die er op haar pad kwamen.

HALVERWEGE OPGEVEN, OFWEL EEN OMWEG NEMEN

Wanneer je dan halverwege opgeeft blijf je hangen in een soort niemandsland. Je plukt nog niet de vruchten van ‘de nieuwe aarde’ maar de vruchten van ‘de oude aarde’ smaken je ook niet meer. Het voelt leeg, hol, inspiratieloos, eenzaam en zinloos. Functionerend in een baan waarin je je levenloos voelt of in een relatie waarin je de sprankeling mist, wonend in een omgeving die niet kloppend voelt. De overtuiging die je diep van binnen over de situatie gelooft zie je steeds bevestigd. Bijvoorbeeld ‘Zie je wel, ik kan het niet of ben het niet waard’, ‘Zie je wel, voor mij is liefde, geluk, spiritueel ontwaken, overvloed enz. niet weggelegd’. Leven als een persoonlijkheid is loodzwaar en de kans is vrij groot dat het dan voelt alsof je in een neerwaartse spiraal zit. Wat voor verhaal zie je bevestigd? Dit verhaal mag doorzien en geheeld worden. Gelukkig geeft het leven je nooit op en zal het je blijven uitnodigen om te helen en om te ontwaken in de liefde van je hart. Ieder moment opnieuw kun je op haar afstemmen en luisteren naar wat ze je vertelt. Ze is verbonden met een wijsheid waaruit niet alleen jouw leven maar het hele universum voort komt. Het is één, jij staat niet los van de rest van het universum, het is een levend en kloppend geheel. Bijzonder is dat je vaak achteraf ziet dat ook de omweg nodig was om je op een diepere laag bewust en vrij te maken, ook daarin schuilt wijsheid. Ik maak regelmatig omwegen, het is oké. Er is maar één pad en dat ben jij.

Het is een uitgebreid antwoord geworden. Ik hoop dat het verheldering geeft en licht werpt op wat je misschien zelf meemaakt of om je heen ziet gebeuren. Mocht je steun en inspiratie kunnen gebruiken bij dit proces dan kan ik je natuurlijk mijn boek aanraden en de jaargroep ‘Je hart volgen in het dagelijks leven’. In het voorjaar van 2019 start een nieuwe groep.

Lieve groet,

Linda