Lieve lezer,
Wat is de wereld toch in beweging. Zowel onze binnen- als buitenwereld. Het licht van bewustzijn schijnt op alles wat nog innerlijke verdeeld is, zodat het kan helen. Alles speelt daarin mee en is daarbij behulpzaam. Zowel onze macro-omgeving als de sterren, planeten en de zonne-stormen, vrienden van het Licht, tot onze micro- omgeving als onze naaste geliefden, collega’s of buren. Wanneer je dat weet, kan dat moed en steun geven als er woelige baren zijn. Je weet immers, het is er voor je bevrijding en heling.
De is-heid van het leven
De kunst is om de levensstroom te laten plaatsvinden, je eraan over te geven en het toe te staan, zodat je ermee samenvalt, zodat je de levensstroom bent. De is-heid van het leven licht daarnee op, en de diepe rust die daarmee gepaard gaat. In plaats van je tegen de werkelijkheid te verzetten, het proberen tegen te houden of er grip op proberen te houden. En mijn hemel, wat is er veel moois in het leven! Wanneer er golven van pijn langskomen, merk je dat die veel beter te dragen zijn, omdat er geen weerstand aan wordt gegeven of verhaal omheen wordt gesponnen. Vaak hebben deze golven te maken met oude bewegingen van innerlijk verzet, angst en controle. Want hoe vaak maken we daadwerkelijke pijn mee? Hoewel sommigen van ons dagelijks te maken hebben met pijn, geldt voor de meeste mensen dat het vermijden van pijn, vele maken pijnlijker is dan oorspronkelijke pijn. Wanneer een oud patroon opkomt is er diezelfde uitnodiging om ook dat te laten plaatsvinden, daar niet nog extra gedoe aan toe te voegen en te ervaren dat het er is. Het gedoe wil eenvoudigweg aan het licht komen en helen. Het gedoe is de pijn van het kind in jezelf dat (jouw) liefde wil ervaren.
Dit is het.
Dit, wat er nu is.Dus ook het gedoe wat we daaroverheen strooien.
Zodra je ziet dat ook dat het is, nu…
Kan er iets tot stilstand komen.
Een nieuwe laag gedoe is niet meer nodig.
Een proces van ont-doen kan zijn intrede doen.
Ont-doen
Een proces van ont-doen. Een schrikbeeld voor ons ego dat in stand wordt gehouden door het met de aandacht volautomatisch opgaan in het domein van dingen doen. Wat ligt in het hart van doen? Daar is jouw zijn, jouw aanwezigheid. Nooit geboren en onsterfelijk. Maar ook onpersoonlijk en vrij van alle verhalen die we er zo graag in mee willen nemen. We willen graag naar morgen, naar volgend jaar, naar een volgend leven, met onze spullen, ons lichaam, onze geliefden…
Wat ik zo ontzettend fijn vind is dat ons hart ook dit verlangen en de angst voor verlies liefheeft. Het houdt alles in haar tijdloze en vormloze armen. De angst om onze geliefden te verliezen, de tijd die ons door de vingers glipt, ons lichaam dat ouder wordt, onze gezondheid die kan gaan haperen of al hapert… Maar ook de angst voor pijn, voor afwijzing, voor alleen zijn. De liefde van je hart, de liefde die je natuur is, houdt het allemaal in haar armen. En wat is het fijn daarin af te dalen en te rusten, dat te zijn.
Een shift
Het vraagt ‘enkel’ een shift van jou, een shift van automatisch opgaan in een golf die voorbij komt (een golf van doen, een ervaring zoals angst, pijn, controle proberen te houden) naar opmerken dat de golf in jou verschijnt. Zodra je deze shift maakt, hoeft de golf niet meer weg. De golf is er immers al en is al in jou aanvaard. Ook het niet aanvaarden vanuit je persoonlijkheid is hier aanvaard. Je ervaart dat alles zijn eigen unieke functie heeft, ook al kan het denken dit niet altijd bevatten. Dat betekent niet dat je alles maar goed hoeft te vinden, dat je geen grenzen meer stelt. Grenzen en goed voor jezelf zorgen verschijnt daar ook in en heeft juist meer ruimte wanneer je aandacht niet automatisch opgaat in destructieve patronen.
Een begeleide meditatie die aansluit bij dit artikel kun je hier beluisteren>>
Ik wens je alle goeds toe en toenemende overgave aan de wijsheid en liefde van je hart.
Liefs,
Linda