Regelmatig krijg ik vragen waarvan ik vermoed dat die bij meer mensen leven. Zo ook deze vraag. ‘Linda ik ben in de war. Ik begrijp het belang van zijn met wat er is, bedding zijn. Maar hoe doe je dat dan wanneer je bijvoorbeeld ziek bent? Of wanneer je last hebt van trauma? Daar kun je toch niet alleen maar mee zijn en dan verder niets doen? Of moet je daar dan alleen maar mee zijn, en lost dan alles op?’

Bovenstaande vraag heeft te maken met onderstaande ‘oefening’ uit mijn boek van doen naar zijn.

‘Niveau’ verwarring

Ik vind het een prachtige vraag en hoor hem vaker. Wat er gebeurt is dat het zijns-domein geïnterpreteerd wordt vanuit het domein van ‘doen’. Met verwarring alom. Dan wordt het of … of … omdat we in het domein van doen onderscheid maken vanuit dualiteit en tegenstrijdigheid.

Op aarde hebben we als mensen de unieke mogelijkheid om onderscheid te leren maken, zodat we ons bewust worden van grenzen en verscheidenheid. Van ik en van jij. Wanneer we dit onder de knie hebben kan ons bewustzijn zich vervolgens openen voor een ruimere werkelijkheid, het zijns-domein. Die ruimere werkelijkheid omvat ook het domein van dingen doen en van onderscheid maken. Het is niet werkelijk tegenstrijdig zoals ons denken ons dat voorspiegelt. Het zijn als het ware verschillende niveaus waarbij het volgende niveau het voorgaande omvat.

Doen of zijn?

Het is waar dat bedding zijn voor wat er is helend is. Dat heeft te maken met de herkenning van je heel zijn, inclusief van dat wat er door je heen gaat. Ook als dat een intense levensgebeurtenis is. Ik deel ook regelmatig over het openen van je hart voor je innerlijk kind, voor oud zeer en voor pijnpatronen. Mensen horen dit als iets wat je kunt doen om de situatie te veranderen. Helen staat dan gelijk aan ergens vanaf komen of de situatie veranderen. De heling die plaatsvindt door te zijn met wat er is gaat echter over het herkennen wat wezenlijk al zo is.

Doen is niet tegenstrijdig aan zijn

Zoals ik schreef over de verschillende niveaus maakt het een wereld van verschil van waaruit je dit alles hoort, leest en ‘doet’. Wanneer je dit vanuit het filter van het denken en doen hoort dan klinkt het alsof ‘ergens mee zijn’ een methode is die je in kunt zetten als doener om iets te bereiken, heling. Zijn is er echter al. Je kunt niet niet zijn. Zijn is alles. En doen is daar onderdeel van. Dat is inclusief goed voor je lichaam zorgen wanneer je ziek bent. Of een passende therapie volgen wanneer er sprake is van trauma. Dat is niet tegenstrijdig aan zijn.

De doener

Wat behulpzaam kan zijn is om allereerst de doener in jezelf te (h)erkennen. De doener die zo vreselijk zijn best voor je doet. En zoals hij voor alles zijn best doet, zo doet hij ook zijn best om bewust te zijn. Wanneer ik je uitnodig om de shift van doen naar zijn te maken en de doener in jou hoort dit, dan zal die waarschijnlijk proberen om die shift voor jou te maken. Wanneer je dat volgt dan blijft je aandacht gevangen in het domein van dingen doen. Het fijne is dat dit (bewust) zijn niet in de weg staat! Merk eenvoudigweg op dat deze beweging van doen in jou verschijnt. Zodra je aandacht verschuift van opgaan in doen (denken, voelen en ervaren) naar zijn (waarin het denken, voelen en ervaren verschijnt), dan merk je dat het leven niet of … of … is. Maar juist een oneindig, naadloos en … en …

Over-bewust

In het begin zal je misschien merken dat je ondanks dit besef, zijn toch weer probeert te doen. Er sluipt een subtiel je best doen in om bewust te zijn. Dit is de doener in bijvoorbeeld het jasje van de getuige-positie of persoonlijk bewustzijn. En dat is prima, het is een stap richting zijn. Misschien dat de doener deze stap bekritiseerd of afwijst. Weet dat ook dat zich afspeelt in jouw tijdloze en vormloze zijn. De doener wijst zichzelf af, hij is gewend om dat te doen. En jee, wat een pijn kleeft er aan de doener. Hij kan wel een portie liefde en compassie gebruiken.

Bedding zijn

Hoe zit het dan met bedding zijn voor wat je ervaart? En dat dat helend is? En dat tekstje hierboven, jemig hoe zit het dan daarmee? Want hoezo a trick of the mind? Kun je dan niets doen om te zijn?!

Het punt is dat je altijd bedding bent voor je ervaringen. Immers, je kunt niet niet zijn. Wanneer je dat echter ook daadwerkelijk bewust bent (opmerkt) vindt er een uitlijning plaats tussen (wat er in) je aandacht (verschijnt) en de bron waaruit die ontspringt; aanwezigheid. Ofwel tussen doen en zijn. ‘The (trick of the) mind’ opmerken, evenals dat waarin het verschijnt, maakt dus wel degelijk een wereld van verschil. Je weet, voelt en ervaart nu dat je niet slechts de doener bent, en dat die tegelijkertijd wel in jou verschijnt. Die realisatie van jezelf is helend, omdat jij heel bent. Je word je bewust van wat ten diepste al zo is en tegelijkertijd dringt deze realisatie door in alle lagen van jouw zijn om te worden belichaamd.

Doen vanuit zijn

Onderdeel van de uitlijning en heling kan zijn dat ingevingen opkomen om op je voeding te letten of naar een natuurgeneeskundig therapeut te gaan. Of therapie te volgen of whatever. En onderdeel van heling kan ook zijn dat je met innerlijke stormen aanwezig bent. Als een moeder die een schreeuwend of huilend kindje op schoot heeft. Daar zit een element van doen in, wat kan plaatsvinden vanuit zijn. Lees en voel je het verschil wanneer dit plaatsvindt vanuit zijn?

Knarsen je hersenen als je dit leest? Of is er een herkennen? Mochten je hersenen knarsen dan geef ik je straks een tip. Iets wat je kunt doen 😉 Want iets doen is dus NIET VERKEERD en is niet tegenstijdig aan zijn. Het lijkt alleen maar tegenstrijdig wanneer je helemaal opgaat in, en kijkt vanuit, doen.

Waaraan herken je het zijns-domein?

Herkenningspunten waaraan je het zijns-domein kunt herkennen zijn overgave, geduld, vertrouwen, onvoorwaardelijke liefde, onschuld en vergeving. Ofwel je zijns-kwaliteiten. Herkenningspunten voor identificatie met de doener zijn: stress, piekeren, proberen te beheersen, zorgen, spanning en conflicten. Wanneer je de doener opmerkt vanuit jouw zijn dan vindt er uitlijning plaats tussen doen en zijn. Je merkt bijvoorbeeld op dat piekeren in jou verschijnt (dat je bedding bent voor piekeren). Dat opmerken an sich heeft niet als doel om van het piekeren af te komen (al zal dit verlangen er vast zijn). Je ervaart juist de heelheid (die er al is), ook in het piekeren. Dát is de heling.

Tip

De tip die ik je graag geef is om ruimte te maken voor zijn, wanneer je maar kunt. En dat zal lange tijd misschien vanuit de doener in jezelf zijn. Dat maakt niet uit, het is immers niet werkelijk gescheiden van zijn. (Het maakt alleen uit voor de doener! Die baalt, die wil meer, die wil zijn (maar dan wel volgens zijn beeld van zijn.)

Maak ruimte om te mediteren, luister bijvoorbeeld naar de meditatieve talks van mij of anderen die rechtstreeks delen vanuit zijn op YouTube of Spotify. Lees hun boeken, zodat je ermee kan resoneren. Zoek de natuur op, waar alleen maar zijn is en waar de is-heid als vanzelf met jou resoneert.

Lieve groet,

Linda