Lieve lezer,

Ik hou van lege bladzijden die voor me liggen, nog onbeschreven. Ze zijn zoals de lente en ik voel me vol verwachting voor de woorden die erop te voorschijn zullen komen. Ik weet nooit van te voren wat zich op papier gaat ontvouwen. Zal het een boek, artikel, gedicht of kort verhaal zijn? Waar zal het over gaan? Ik laat de woorden komen, steeds ontvankelijk voor de volgende woorden, zonder me er als persoon mee te bemoeien. Iedere dag is eigenlijk als zo’n lege bladzijde. In de ochtend weten we nooit werkelijk hoe de dag eruit zal zien. Hoewel de kans vrij groot is dat het een herhaling zal vormen van wat we gewend zijn, tenzij je de dag, ochtend, middag, avond of het (half) uur aangrijpt om als een lege bladzijde te zijn ;-).  Het is een krachtige oefening die zowel je onbegrensde vrijheid als de flow voelbaar maakt en die je helpt om het ego te doorzien.

De oefening

Wat nu als we de dag laten ontvouwen zoals de nu nog halflege bladzijde voor mij zich vult met woorden? Zonder plan, zonder doel, gewoon volgen wat er komt? Het leven een kans geven om zich nieuw, fris en vrij te ontplooien zoals het zich ontplooien wil.

Wat is het eerste wat je dan opmerkt?

Ik vermoed dat de kans vrij groot is dat je je ‘ik’ opmerkt. Want wat kan het ‘ik’ met zoveel vrijheid? Met ruimte, weids en onbegrensd? Met leven dat zichzelf spontaan ontwikkeld?
‘Hoe bedoel je dat?’ ‘Hoe ziet het ‘de dag zich laten ontvouwen’ er uit?’ ‘Betekent het dat ik dan op de bank ga liggen en niets meer ga doen?’ ‘Naar welke gedachten luister ik dan wel en naar welke niet?’ Wat is ontvouwend leven?’ Je ‘ik’ zal hier waarschijnlijk allerlei waardevolle vragen over stellen. Voor deze oefening nodig ik je echter uit om niet je ‘ik’ te volgen en dus niet na te gaan denken over het zich ontvouwend leven, maar om ontvankelijk te zijn voor het leven dat er is.

Wat volg je?

Het denken kan deze oefening niet bevatten, maar jij wel! Wat als je alle gedachten gewoon laat voor wat ze zijn en het leven opmerkt wat ook zonder het denken zich gewoon ontvouwt. Het omvat alles en beperkt zich niet tot je lichaam en geest. Het is de vlieg die in de kamer vliegt, de temperatuur van je lichaam en het is het geluid van een appje dat binnenkomt. Het is de behoefte aan een glas water en de sensatie van het koele water in je mond en keel. Het is de gedachte aan je vriend(in) en het maffe toeval dat ze je nog geen uur later een appje stuurt. Het is zowel de stilte als de volheid die zich hierin ontvouwt. Je zult merken dat wanneer je stopt met het volgen van een uit wilskracht gestuurde stroom van wat ‘jij’ wilt dat er gebeurt, dat er dan ruimte ontstaat voor een stroom die rechtstreeks uit de bron ontspringt. Je bewustzijn wordt ruimer, breder, weidser. Je opent je als het ware en bent als een verwachtingsvol kind voor wat er zal verschijnen. Open en ontvankelijk.

Een tip: Je weet wanneer het ‘ik’ het leven weer overneemt wanneer je iets met wilskracht wilt bereiken, wanneer je een doel wilt behalen. Het ‘ik’ heeft namelijk altijd een belang die het vervult wil zien. Als een lege bladzijde zijn betekent dat je ontvankelijk en open blijft, ook wanneer je iets doet zoals wandelen of koffie drinken. Experimenteer met het voelen van het verschil tussen doen vanuit ‘ik’ en vanuit als een lege bladzijde zijn.

Magisch

Magisch vind ik wat er dan plaatsvindt. Wie creëert deze woorden? Waar komen ze vandaan? Wie maakt er een logisch geheel van? Wie ademt je en brengt de impuls in je naar boven om de kat te gaan aaien of om net vandaag een stukje in dat boek te gaan lezen waardoor je ogen vallen op een stukje tekst die een kanteling in je teweegbrengt? Met deze vragen wil ik je niet aan het nadenken zetten. Als dat gebeurt is dat prima, maar daal vervolgens weer af in de lege bladzijde die je bent.

De overgang, de brug, tussen het zichtbare en ongeziene dat ben jij.
Het is voelbaar in je hart.
Waar alle werelden één zijn.

Als een lege bladzijde zijn

Zodra je woorden of ervaringen vast houdt, is er geen ruimte meer voor frisse, nieuwe ervaringen. Het is voor baby’s en jonge kinderen nog vanzelfsprekend om als een lege bladzijde te zijn. Maar juist wanneer we leren van onze ervaringen, wordt het moeilijker om als een lege bladzijde te verblijven. De kunst is om erop te vertrouwen dat al onze ervaringen opgenomen zijn in de bron, in Bewustzijn, en dat bewustzijn er verder raad mee weet. De ervaringen en wat we er van hebben geleerd staan dan tot onze beschikking zonder ons te beperken. Hoe meer we erop vertrouwen dat we als persoon de hele zaak niet hoeven te runnen en dat in werkelijkheid een oneindige intelligentie ‘ons runt’, hoe gemakkelijker het is om als een lege bladzijde te zijn en ons over te geven.

Voor het tot wasdom komen van nieuwe vormen is ruimte nodig.
Een bladzijde die volgeschreven is, daar past bijna niets bij.
Daarvan kun je slechts herlezen wat al geschreven is.
Hoe minder er op jou als bladzijde blijft staan, dus hoe leger je bent,
hoe frisser en verrassender de levensvormen zijn die in jou tot bloei kunnen komen.

Dat het je goed mag gaan.

Liefs,

Linda

Hieronder vind je een filmpje dat ik opnam nadat ik deze woorden schreef en die dezelfde uitnodiging in zich draagt. Dat het je mag aanmoedigen en dat je hart ermee mag resoneren.