Lieve lezer,
Een lieve vriendin die altijd eerst de inspiratiemails leest voordat ik ze verstuur, adviseerde me gisteren om de mail die ik had gemaakt niet te versturen. Ze vertelde dat de mail haar niet inspireerde en haar het gevoel gaf dat de verlichte staat van zijn onbereikbaar was voor haar. Ze kreeg door het lezen juist het gevoel alsof ze iets verkeerds deed. ‘Het is of er een groot bord voor staat waarop staat: verboden voor onbevoegden.’ Na er heerlijk om te hebben gelachen spraken we er nog wat over na. Ik besloot de mail weg te doen want ik wil je juist laten weten dat je verlichte staat van zijn dichterbij is dan wat ook. Het is wie je wezenlijk bent! Hoe zou dat onbereikbaar kunnen zijn? De vriendin vertelde dat het ‘zijn’ waar ik me zo in thuis voel, voor haar onbereikbaar voelt. Ze zei: ‘Willen de lezers van de inspiratiemails wel ‘ontwaken in zijn’? Ik wil dat bijvoorbeeld helemaal niet. Want ben ‘ik’ er dan nog wel?
Glijden in zijn
Het is waar, hoe vaker je rust in zijn, hoe meer de persoonlijkheid oplost. Dat is waar de persoonlijkheid natuurlijk vreselijk bang voor is. Het kan er naar verlangen en denken dat het wil oplossen in oneindigheid. Maar kan er tegelijkertijd doodsbang voor zijn omdat het in werkelijkheid natuurlijk helemaal niet wil oplossen en verdwijnen. Zijn sterfelijkheid is juist de grondslag voor de angst waarmee hij hand in hand door het leven gaat. Mijn vriendin doelde op deze angst, toen ze me vertelde dat ze het een beetje eng vindt om zich te laten glijden in ‘zijn’.
Hoe meer het denken ontspant.
Hoe meer vertrouwen toeneemt.
En hoe meer vertrouwen groeit.
Hoe meer je werkelijkheid vanuit hier vorm krijgt.
Linda Rood
Spiritueel ontwaken
Spiritueel ontwaken gaat over ontwaken in en als je verlichte natuur. De meeste mensen hebben geleerd zich met hun persoonlijkheid te identificeren. Het is echter niet de persoonlijkheid die ontwaakt en daarmee blijvend geluk realiseert. Het is je ware zelf waarin je ontwaakt, wat je in je lichaam en geest kunt ervaren als zachte vrede. Het is juist vanuit het denken en de persoonlijkheid dat we onze ware natuur niet kunnen zien. Daarom is onze verlichte staat van zijn onbereikbaar voor de persoonlijkheid. Dat kan de persoonlijkheid misschien het gevoel geven dat er een bord staat voor ontwaakt Bewustzijn waarop staat geschreven: ‘Niet welkom hier’. Of: ‘Onbereikbaar.’ Maar is dat wat je ervaart, wanneer je in plaats van je aandacht te richten op bijvoorbeeld gedachten, opmerkt waar de gedachten in verschijnen? Wanneer je je bewustzijn opmerkt? Is in Bewustzijn niet alles welkom? Kun je vanuit Bewustzijn iets uitsluiten? Ook de persoonlijkheid is er volledig welkom. Het wordt echter doorzien voor wat het is. Namelijk niet wie je in essentie bent maar slechts gedachten, gevoelens, sensaties en gewoonten die opkomen en weer voorbij gaan in jezelf. In tijdloos en roerloos Bewustzijn.
Je kunt voor wie je werkelijk bent niets verkeerds doen.
Je bent volkomen en volledig aanvaard in de onvoorwaardelijke liefde die je ten diepste bent.
Is dat niet waar iedereen in de grond van zijn hart naar verlangt?
En het goede nieuws is: Je bent deze onvoorwaardelijkheid.
Het is niet iets waar je je best voor hoeft te doen, waar je naartoe hoeft te werken of waarin je jezelf kunt verbeteren. Het is altijd de grondslag van je leven. Eigenlijk zijn er maar twee dingen nodig om te ontdekken wie je werkelijk bent en daarin te ontwaken. Het eerste is het willen. Wil je spiritueel ontwaken? Of wil je misschien toch nog liever opgaan in, en je vereenzelvigen met, je persoonlijkheid? En het tweede is om tijd en ruimte te maken om het perspectief van je aandacht te verschuiven van opgaan in ‘dingen doen’ naar ‘er zijn’.
Als een film
Ik wil de bekende vergelijking met het scherm en een film gebruiken om hierop te bezinnen. Er zijn zoveel verschillende programma’s en zenders waar je naar kunt zappen op de televisie. Verdrietige, spannende, liefdevolle, inspirerende, gewelddadige, vreugdevolle, enge en afschuwelijke. Deze vergelijking symboliseert de gangbare manier waarop we over onszelf denken. ‘Ik ben… (dit lichaam, naam, geslacht, leeftijd, zoon of dochter, vader, moeder, rol, functie). Wanneer je je identificeert met het programma of de film die op het scherm verschijnt, dan nemen de programma’s je mee in hun energie en inhoud. Dat kan fijn zijn. Maar evenzo vaak geeft het je een allesbehalve fijn gevoel. Bovendien voel je waarschijnlijk diep van binnen een gemis van je oorsprong. Je oorsprong wat aan het oog ontrokken is als je aandacht volledig in een programma opgaat en wanneer je denkt dat dat de realiteit is. In werkelijkheid kan geen van deze films en programma’s je definiëren, bepalen, dicteren of wezenlijk beïnvloeden. In werkelijkheid ben je vrij en volledig. Het scherm zelf wordt niet beroerd door wat voor programma’s er ook op verschijnen. Maar de paradox is dat deze vrijheid zich pas openbaart, wanneer je het opmerkt. De vergelijking van bewustzijn met het scherm van de televisie symboliseert wie we werkelijk zijn en de uitspraak die er het meest bij in de buurt komt is de ervaring van: ‘Ik ben.’
Jouw zijn is er dus altijd! En verder is het goede nieuws dat de natuurlijke stroom van het leven vanzelf naar spiritueel ontwaken groeit. Al begin je met het steken van je kleine teen in ‘er zijn’ dan helpt de natuurlijke stroom van leven je om verder te ontwaken in Bewustzijn.
Wat je opgeeft is de illusie van controle, van het idee ‘iemand’ te zijn.
Waarin je ontwaakt is het onbegrensde, tijdloze Bewustzijn waarin ‘iemand’ verschijnt.
Liefs,
Linda