In dit artikel geef ik antwoord op een vraag die me regelmatig gesteld wordt. Mocht je ook (vergelijkbaar) zelfonderzoek toepassen dan herken je de vraag vast. De vraag luidt: ‘Ik heb de Vragen naar Vrijheid onderzocht en merk dat de overtuiging (of een vergelijkbaar issue) weer langskomt. Heb ik het wel goed gedaan?’

Doorwerking na het zelfonderzoek

Met het zelfonderzoek Vragen naar Vrijheid vindt niet alleen zelfbevrijding plaats maar is er ook sprake van verwerking van oud zeer. De persoonlijkheid wordt op een heel wezenlijke laag doorzien en lost voor een deel op. Het actieve proces van verwerking kan soms tot wel drie weken duren. En al vertel ik dit ieder die ik met het zelfonderzoek begeleid, vrijwel iedereen vergeet het ook weer zodra de doorwerking op gang komt. (Heb ik het wel goed gedaan? Is het wel bevrijdt? Want zo voelt het nu niet meer.) Soms merk je weinig tot niets van de door- en verwerking, en soms kan het best een intens en uitdagende tijd zijn. Iedere doorwerking is uniek. Toch zal ik er globaal iets over uit proberen te leggen.

Drie fasen

De eerste fase van doorwerking van het zelfonderzoek is de onmiddellijke bevrijding en verlichting die plaatsvinden tijdens het zelfonderzoek. Dit voelt weids, ruim en als vrede en vrijheid. Het is heerlijk als de te krappe jas van de persoonlijkheid met zijn overtuigingen is afgelegd en de ruimtelijkheid van je wezenlijke zelf oplicht. De overtuiging is doorzien en hoewel de gedachten erover nog langs kunnen komen, vormen ze geen haakjes meer waaraan de aandacht blijft hangen. In veel gevallen blijft het bij deze fase. Er vindt wel verwerking plaats van oud zeer maar je merkt daar verder weinig van. Er is helderheid, innerlijke vrede en vrijheid. Tot je weer een nieuwe uitnodiging tot verdiepende heling krijgt.

Tweede fase

En soms vindt na een dag of wat opnieuw verkramping plaats en gaat de verwerking en de persoonlijkheid stormen in mensen. Meestal in een milde storm, soms in een pittige storm en in enkele gevallen is het een orkaan. En hoewel dat betekent dat er heling en verwerking plaatsvinden, en er dus iets heel erg goed gaat, voelt het vaak als alles behalve dat het goed gaat. Het voelt alsof de oude overtuiging juist weer waar lijkt, gespiegeld in je levensomstandigheden. ‘Zie je wel, ik kan het echt niet.’, ‘Zie je wel, ik ben het niet waard.’, ‘Zie je wel, ik ben schuldig.’, ‘Zie je wel, ik heb iets verkeerd gedaan.’, ‘Zie je wel, het leven is onveilig.’ De persoonlijkheid stuiptrekt als het ware omdat het voelt dat het is doorzien en vaste grond is verloren.

Erbij zijn als het stormt

Al sta je daar voor je gevoel machteloos in. Ofwel; het stormt in je terwijl je daar bewust van bent. Je staat erbij en kijkt ernaar en kunt in feite niets doen aan de storm. De oude manieren om de storm te overleven passen niet meer (deel van de te krappe jas van de persoonlijkheid) en de nieuwe manier wordt nog niet volledig herkent op waarde. (De bedding zijn voor wat zich afspeelt.)

Troebelheid in helder water

Je zou kunnen zeggen dat het spreekwoord ‘een storm in een glas water’ hierop van toepassing is. Waarbij je jezelf kunt vergelijken met sprankelend helder water, waar tijdens de verwerkingsfase troebelheid in ontstaat door vrijgekomen gevoelens, naar ik vermoed lang vastgehouden afvalstoffen en de persoonlijkheid die nog even alles uit de kast haalt om je over te halen om weer op haar te bouwen.

Soms spelen oude (lichamelijke, emotionele, mentale en energetische) klachten tijdelijk weer op. De storm van pijnlijke gedachten, gevoelens en het oude patroon om ermee om te gaan gaat echter vanzelf weer liggen. Soms vrij snel, en soms heeft de verwerking wat langer nodig. Het kan fijn zijn om de overtuigingen opnieuw kort te bevragen, maar forceer het niet. (Dat is immers de persoonlijkheid met zijn te krappe jas.) De verwerking neemt de tijd die nodig is. Royaal water drinken in de dagen na het zelfonderzoek helpt je lichaam te ontgiften. Eigenlijk is het ‘enige’ wat je in deze fase hoeft te ‘doen’, de storm verdragen. Maar vergis je niet in de kracht die daarin schuilgaat.

Derde fase

De derde fase is net als de eerste fase een fase van innerlijke vrede en vrijheid, vaak weerspiegelt in je levensomstandigheden. De situatie die je eerder triggerde lijnt met je uit, vaak op het wonderlijke af. Het onmogelijke blijkt vaak mogelijk. Daar waar het leven tegen je leek te zijn, voel je weer dat het leven voor en door jou stroomt. Je voelt het vertrouwen van een-zijn, van de is-heid van het leven en ontspant daarin. Een periode breekt aan waarin de toegenomen helderheid, innerlijke vrede en vrijheid belichaamd kunnen worden. Tot een situatie je opnieuw triggert en je een uitnodiging krijgt van het leven tot verdiepende heling. Soms krijg je vrij snel weer een uitnodiging en soms heb je wat langer tijd om te genieten van de helderheid en de innerlijke vrede.

Uitzondering

Heel soms, en dan bedoel ik ook echt heel soms, komt het voor dat nog voordat de derde fase aanbreekt je al uitgenodigd wordt tot verdiepende heling. Losgemaakt door dezelfde situatie of een nieuwe. En dat terwijl het nog in je stormt. Het zelfonderzoek heeft oud zeer blootgelegd, overtuigingen zijn doorzien en verwerking vindt plaats. Blijkbaar voelt je innerlijk systeem voldoende ruimte om een dieper liggende overtuiging en oud zeer bloot te leggen die als een splinter ‘onder’ de andere splinter verborgen lag. Zodat ook deze overtuiging evenals het oude zeer wat ermee verbonden is ontmoet kunnen worden in de liefde van jouw zijn.

Terugkerende issues en kern-overtuigingen

Iedere keer dat een overtuiging waar lijkt, zit daarin de mogelijkheid verpakt om oud zeer te verwerken en om op een diepere menselijke laag te voelen wat werkelijkheid is. Ik hoor regelmatig dat mensen het ervaren als falen, wanneer ze opnieuw tegen een thema aanlopen waar ze al zelfonderzoek op hebben toegepast in het verleden. Dat idee van falen is dan precies onderdeel van het verhaal wat doorzien mag worden. Alleen de persoonlijkheid denkt in termen van falen. Jouw zelf, liefde, heeft eindeloos begrip en compassie voor wat zich in jou afspeelt.

Hoewel er overtuigingen zijn die eenmaal doorzien geen overtuigingskracht meer hebben, kan het ook gebeuren dat bepaalde issues en kern-overtuigingen jaren langs blijven komen. Het gaat dan om issues en kern-overtuigingen die verbonden zijn met je levensthema(‘s). Zo komen bij mij de overtuigingen ‘dat ik het niet kan’ en ‘dat ik niet goed genoeg ben’ al jaren zo nu en dan langs om opnieuw doorzien te worden. Dat was ooit verbonden met het thema dat ik mij niet meer thuis voelde in het werk wat ik deed als maatschappelijk werkster en daarmee wilde stoppen. En later was het verbonden met het thema inkomen.

Je levensthema om van te leren

Dat deze overtuigingen terugkeren, betekent niet dat de keren dat ik er doorheen keek niet waar(devol) waren. Het betekent dat ik mijn levensthema op steeds nieuwe terreinen en op diepere lagen doorgrond, doorvoel, heel en ervan leer. Ik leer en leerde onder andere over schuld, over valse verantwoordelijkheid en moetens, over angst en vertrouwen, over zelfwaarde, vrede en vrijheid, over me identificeren met een persoon denken te zijn en over wie ik werkelijk ben.

Dat het een on-going proces is van heling, betekent echter niet dat je nu niet al volledig heel bent. Gewoon met alle verdichtingen, rafels, kieren en scheuren. Het is allemaal hetzelfde bewustzijn wat vorm aanneemt. Dit is een paradox die voor het denken niet te bevatten is. Je bent heel en je menselijkheid kan daar eindeloos verdiepend van doordrongen raken.

Liefs,

Linda