Onlangs deelde ik een post op de sociale media over ‘het systeem’. Je kunt het helemaal onderaan dit artikel lezen. In een comment stelde iemand een heel wezenlijke vraag, waarop ik in dit artikel graag antwoord geef. De vraag luidt: ‘Is het voor heling en het transformeren van je innerlijk systeem nodig om eerst eenheid te voelen? Want ik heb het gevoel op zoek te zijn naar die eenheid door juist los te laten wat me in de weg staat…‘

De werkelijkheid

En in die prachtige vraag liggen wat mij betreft ook antwoorden besloten. Eenheid is altijd de realiteit. We zijn één, alles is één. Wanneer je naar of vanuit details kijkt dan kun je dat niet altijd zien. Maar wanneer je vanuit een groter perspectief kijkt is dat gemakkelijker. Wanneer je bijvoorbeeld vanuit de ruimte naar de aarde kijkt, dan zie je heel mooi één aarde. Dit is dus het uitgangspunt: eenheid is al de werkelijkheid. En net zoals eenheid altijd de werkelijkheid is, zo is ook jouw verlichte zelf altijd aanwezig. Ook dat merken we meestal niet op wanneer onze aandacht opgaat in details, zoals in gedachten, gevoelens en ervaringen.

Zelfbevrijding

Hoewel het zelf en eenheid bij sommige mensen plots vrij komt te liggen door intense eenheid- of verlichting ervaringen, gaat er bij de meeste mensen een proces van zelfbevrijding aan vooraf. Een proces van het doorzien van illusies waardoor ermee verbonden pijn en beperkende patronen oplossen. Illusies en patronen die ogenschijnlijk over het zelf en de eenheid heen gedrapeerd liggen. Dit is het proces waarover de vraagsteller het heeft. Is het daarvoor nodig om eerst eenheid te ervaren? Want als je dat nog niet ervaart, hoe kan dan een proces van zelfbevrijding aanvangen?

Een natuurlijke ontwikkeling

Zelfbevrijding is een logische ontwikkeling in de evolutie van ons bewustzijn. In die zin draagt alles ertoe bij dat eenheid en je verlichte zelf bloot komen te liggen om te belichamen. Daarvoor is het ervaren van eenheid in eerste instantie dus niet nodig. De eenheid is immers al de werkelijkheid en je systeem raakt daar langzaam van doordrongen. Deel van dat proces is het ontwikkelen van een gezond ego. Een kenmerk van een gezond en volwassen ego is dat het verantwoordelijkheid draagt voor zijn ervaringen. Dat je bijvoorbeeld in therapie gaat wanneer er sprake is van trauma’s en dat je zorg draagt voor je lichaam, geest en levensomstandigheden. Dit proces van volwassen worden en in balans komen versnelt en verwordt tot heling wanneer het hart(chakra) zich opent. Dit is echter niet iets waar je je best voor hoeft te doen. Je hart opent zich vanzelf wanneer je daaraan toe bent.

Ook voor mensen die plots ontwaken in hun ware natuur volgt erna een proces van heling en zelfbevrijding. Een proces waarin lichaam, geest en levensomstandigheden uitlijnen met hun ongevormde natuur van zuiver zijn. En waarbij alle delen die zich nog afgescheiden voelen, opgenomen worden in het geheel. Een proces van zelfbevrijding kan dus zowel voor als na zelfrealisatie plaatsvinden.

Zelfrealisatie

De bewustzijns-sprong waarover dit alles gaat (zelfrealisatie) is mogelijk in je hart. Niet zozeer het fysieke hart, maar je symbolische en energetische hart. Het denken kan deze sprong niet maken. Evenals controle en beheersing hiervoor niet bruikbaar zijn, vaardigheden die juist zo van pas komen in de derde dimensie. Wanneer je een enigszins gezond ego hebt ontwikkeld en oud zeer hebt verwerkt, opent het hart zich steeds meer. Je hart is qua trilling verbonden met je hartchakra en met de vierde dimensie. Ze vormen een poort naar zowel de vijfde en opvolgende dimensies als naar je verlichte natuur. Kwaliteiten die horen bij deze dimensie, bij je hart en bij je zijns-natuur zijn onder andere; onvoorwaardelijke liefde, vertrouwen en overgave. En het is rusten in zijn en de ermee verbonden zijns-kwaliteiten die ervoor zorgen dat de evolutie van bewustzijn voortgaat en je lichaam, geest en levensomstandigheden verder uitlijnen met je natuur (zelfbevrijding).

Zoeken

Maar wat nu als je al een poos bezig bent met zelfbevrijding, maar je ware natuur en de eenheid je steeds maar lijken te ontglippen? Wanneer je de ene therapie na de andere volgt, de ene bewustzijns-training na de andere zonder dat verlichting ervaren wordt. ‘Want ik heb het gevoel op zoek te zijn naar die eenheid door juist los te laten wat me in de weg staat…‘

Dan kan het zijn dat je verwikkeld bent geraakt in zoeken, jezelf helen of streven naar het beeld dat je hebt over verlichting en eenheid. Je zult merken dat zolang je opgaat in een zoekbeweging naar je verlichte natuur, het onvindbaar is. Want of je aandacht nu opgaat in gedachten, gevoelens of in een beweging van zoeken, het is allemaal onderdeel van de tastbare wereld van ‘doen’. Waarin verschijnt die tastbare wereld van doen? Juist, in jou. In jouw verlichte natuur.

Nu thuis zijn

Het fijne aan zelfrealisatie en het opmerken van de is-heid (eenheid) van het leven is dat je er niets voor hoeft te veranderen. Dus terwijl de beweging van zoeken eventueel in je opkomt, kun je de shift maken naar (verlicht) zijn. Door op te merken dat de zoek-beweging in jou verschijnt. ‘Nee, zo simpel kan het toch niet zijn? Gewoon met buikpijn, mijn haren in de knoop, de was die opgevouwen moet worden en allerlei onaffe issues?’

Zoals je nu zit, staat of ligt is de werkelijkheid al volledig en één.
Sluit je ogen eens. Wat hoor je? Merk je hoe de geluiden in jou verschijnen? In een ruimtelijkheid die niet vast te grijpen is? Niet te bevatten. (Wanneer je hier wat rustiger en stapsgewijs in meegenomen wil worden dan kun je er hier begeleide meditaties over vinden>>)
Dit is de is-heid van dit moment.
En wanneer je de shift maakt van opgaan in wat je ervaart, naar opmerken dat al die ervaringen in de ruimtelijkheid van jouw bewustzijn verschijnen, ben je thuis.

Liefs,

Linda

Het systeem

Ik zie, net als jij vermoed ik, veel berichten over hoe vrijheid beperkend ‘het systeem’ is. Hoe het gericht is op macht. (Ik deel daar zelf ook over)
Hoe daarmee om te gaan?

Lief mens, hoe ga je om met je eigen systeem?
Met jouw eigen vrijheid en liefde beperkende overtuigingen en conditioneringen?

Daar ligt het antwoord en de oplossing.
Wat werkt en wat werkt niet?

Wat ik bijna veertig jaar lang probeerde en wat bij mij niet werkte was: sleutelen aan mijzelf en proberen om mijzelf te veranderen. En mijzelf veroordelen als het niet lukte. Hoe hard ik ook mijn best deed om mijn systeem te veranderen, onderliggend bleven de patronen ongemoeid en brachten uiteindelijk altijd meer van hetzelfde voort. Omdat ik mijn systeem probeerde te veranderen vanuit datzelfde systeem.

Tot ik mijn heel en één zijn ontdekte. En ik leerde om met ogen van heelheid en liefde naar de wortels van ‘mijn systeem’ te kijken.
Heilzame veranderingen vonden daarna ‘vanzelf’ plaats, en mijn systeem lijnde uit met de liefde van mijn natuur. Het is een verdiepend en voortgaand proces. Het volgt een ritme en tempo met een precisie waar ik alleen maar verwonderd over kan zijn.
Het toont me dat liefde wil liefhebben, alles.
En alles is deze liefde.

En zo binnen, zo buiten, zo onder, zo boven.
Jouw systeem is (net als) ‘het systeem’.
En het kent twee bewegingen.
Ééntje gericht op het versterken en in stand houden van het systeem zelf. (Door middel van controle en beheersing, manipulatie, angst en verzet.)
Wat afgescheidenheid en nog meer angst creëert.
En een beweging van openen voor en uitlijnen en meebewegen met liefde, met de bron.
Één en heel.