Geen categorie, Nieuwsbrief

Het hof van Eden

Opgaande zon, foto van Vinit Pathak, unsplashfotoś

Lieve lezer,

Een artikel over het Hof van Eden, het aardse paradijs. Waarom?
De afgelopen vijf jaar, vanaf het moment dat ik ervoor koos om mijn vaste baan in loondienst los te laten en mij mee te laten voeren door de levensstroom, botste het regelmatig tussen mij en mijn partner. Het loslaten van de ogenschijnlijke controle en zekerheden boezemende hem angst in en ik leek in zijn ogen van het padje af. Wat natuurlijk ook zo is, wanneer je kijkt met ogen van wat gangbaar is. Hoewel de keuze en de flow goed voelden en helemaal klopte, zat er nog iets in mij wat niet klopte en wat ik nog niet kon zien, waardoor ik het gespiegeld zag bij mijn partner.

Schuldgevoel

Vijf jaar lang zakte ik weg in een moeras van angst en twijfel wanneer ik met mijn partner sprak over mijn keuze en bezieling. Zodra ik kopje onder ging in angst werd dit direct weerspiegeld door het leven, wat de angst leek te bevestigen. Het lukte me niet om het patroon te doorbreken en ik wist dat ik iets over het hoofd zag. Ik vertrouwde erop dat het op het juiste moment naar voren zou komen. Ondertussen onderzocht ik regelmatig de Vragen naar Vrijheid, wat laag voor laag aan overtuigingen blootlegde en mijn hart steeds verder opende. Tot onlangs de wortel van het patroon aan het licht kwam. Diep van binnen geloofde ik dat ik schuld droeg vanwege de keuze die ik had gemaakt om mijn hart te volgen en te stoppen met mijn baan in loondienst. Vanuit dit schuldgevoel kon ik alleen de negatieve gevolgen zien die mijn keuze voor mijn partner en ons gezin leek te hebben. De werkelijkheid was natuurlijk heel anders, alleen kon ik dat niet zien. Toen ik dit doorzag brak de onderste keten van het patroon, waarmee het hele patroon van de de een op andere dag was doorbroken. Zodra ik zag dat ik geen schuld droeg en mijn hart zich nog wijder opende kantelde de hele dynamiek waar we al vijf jaar mee worstelden en vond heling in mij plaats. Daarnaast kreeg ik inzicht na inzicht over het thema schuld wat teruggaat tot het verhaal over het ontstaan van de mensheid. Een deel van die inzichten wil ik graag in dit artikel met je delen.

In den beginne…

Schiep God (de bron, de oorsprong) een wereld vol weelderige natuur en dieren. Het was het Hof van Eden, het aards paradijs waar de dieren en planten ten dienste stonden van de mens die God geschapen had naar zijn beeld. Maar wacht even… Wat wordt daarmee bedoelt? Want God heeft toch geen beeltenis? Als wij naar God’s beelteloze beeld zijn gevormd dan kan het niet anders dan dat het hier gaat over ons vormloze, non-duale en wezenlijke Zelf; Bewustzijn. In het paradijs was gelukzaligheid de grondtoon en alles was goed. Hoewel de eerste mensen, Adam en Eva, een helder verstand hadden gekregen, was het denken nog onderdeel van de eenheid. Toch lag de kiem van dualiteit besloten in het aardse paradijs in de vruchten van de boom van kennis van het goede en kwade. Het is bijna alsof God een virtueel spel creëerde met alle ingrediënten voor een ongelofelijk spannend avontuur. En voor een avontuur heb je natuurlijk uitdagingen nodig, spanning, gevaar… ofwel; tegenstellingen en het kwade. Verder had God voor dit spel autonome spelers nodig, spelers die ook daadwerkelijk zelf het spel konden spelen. En dus gaf God de mens nog een geschenk naar zijn beeld; de vrije wil. Eigenlijk is vrije wil niet te scheiden van de eenheid/God/Bewustzijn maar om het spel te kunnen spelen toonde zich de paradoxale aard van de vrije wil. Want ogenschijnlijk lijkt het of we als persoon een vrije wil hebben waarmee we zelfs tegen de wil van God, om goed te doen en hem te dienen, in lijken te kunnen gaan. Het spel was begonnen.

De zondeval

Nadat Eva en daarna ook Adam zich door de slang lieten verleiden om van de vrucht van de boom van kennis te eten, gingen hun ogen opeens open. Van het een op andere moment waren zij zelfbewust en werden zij vervuld met schaamte, schuld en zorgen. Foto van hoe Adam en Eva uit het paradijs gedreven werden. Uit het oude testament door H. Wolffenbuttel- van Rooyen. De ets is gemaakt door Gustave Dore
Opeens keken ze met duale ogen naar zichzelf en de wereld om hen heen. Zelfbewustzijn (Bewustzijn) en gelukzaligheid maakte plaats voor zelfbewustzijn (het ego) en lijden. En hoewel gezegd wordt dat God hen uit het paradijs verdreef, is duidelijk te lezen dat het paradijs voor Adam en Eva al verloren was op het moment dat ze van de verboden vrucht aten. Kennis van de tegenstellingen versplinterde de eenheid en deed hen opgaan in het spel van denken ‘een persoon te zijn’ in ‘een onveilige wereld’. Vanaf dat moment waren zij gedoemd om te ploeteren voor hun bestaan en op hun schouders rustte nu een zware verantwoordelijkheid, de verantwoordelijkheid van de zondeval. (Wat een heftig spel zeg, als het slechts een film zou geweest zoals bijvoorbeeld ‘The Matrix’, ‘The Truman Show’ of ‘The Hunger Games’ dan zou je het misschien wel een magistrale film vinden. Het is natuurlijk een heel ander verhaal wanneer je zelf speler in dit spel bent.) Hoewel dit grote gevolgen had voor de hele mensheid, zoals het lijden en ploeteren, zijn het vooral de vrouwen die de schuld zijn gaan dragen. Onderaan dit artikel staat een stukje tekst wat hier specifiek over gaat.
Wat er daarna gebeurde is bekend. Er braken eeuwen aan vol armoede, oorlog, geweld en onveiligheid wat nog tot op de dag van vandaag voortgaat. En hoewel Boeddha en Jezus ons weliswaar de weg naar heling toonden, wisten lange tijd slechts enkelen deze weg te bewandelen.

De weg ’terug’

Toen ik zag dat schuldgevoel de keten was die ervoor zorgde dat ik steeds in een ondermijnend patroon terecht kwam, opende mijn hart zich voor de pijn en voor het verhaal. Ik kon schuld nu niet meer geloven. Ik had niets verkeerds gedaan, dat had ik alleen maar geloofd. Ik besefte wederom hoe het hele spel in een split second doorzien kan worden waarmee het als een zeepbel uiteenspat en de werkelijkheid overblijft. De eenheid is de werkelijkheid, geluk is de grondtoon en de flow is de perfecte-imperfecte levensstroom die eruit voortkomt. We zijn nooit werkelijk Afbeelding van brug in mist en tekst.schuldig geweest en onschuld is onze natuur.

Dus hoe vind je de weg terug naar het paradijs?

Want mijn hemel, het bestaat en is er altijd geweest. De oplossing uit het spel is door te keren naar je hart. In het openen van je hart ligt de oplossing van het lijden en van het ploeteren op aarde. In het openen van je hart voor alle verloren, verstootte, onderdrukte en vermeden delen van jezelf. Zodra de pijn en de verhalen daarover baden in het licht van je hart, in Bewustzijn, lossen ze als sneeuw voor de zon op en opent gelukzaligheid zich. Opeens kijk je door non-duale ogen en blijk je je in het hof van Eden te bevinden. Hebben de vogels altijd zo mooi gezongen? De planten en bloemen altijd zo teer en stralend geschenen? Heeft het eten altijd zo lekker gesmaakt en de zon de aarde altijd zo verwarmt? Het leven lijnt zich op wonderbaarlijke wijze uit met je inzicht en met je hart en het is precies goed zoals het is. Inclusief.

Het ja-gevoel

God vroeg maar een ding van de mens en dat was het goede te doen. Natuurlijk lag in deze opdracht al besloten dat we het in de wind zouden slaan, omdat we nu eenmaal nieuwsgierig van aard zijn en dat is maar goed ook. Blijkbaar was dat ook nodig om het spel mee te kunnen spelen. Het waarom laat zich alleen maar raden. Hoe dan ook ligt hier een belangrijke aanwijzing naar heling. Wanneer wij bewust kiezen om het ‘kwade te doen’ dan raken wij van de eenheid van God/de bron verwijdert. De gevolgen laten zich zien; leven in oorlog, geweld en armoede. Maar het omgekeerde is ook waar. Kiezen wij bewust voor ‘het goede’ dan vinden wij de weg terug naar de bron/God, naar eenheid. Echter dit maal inclusief de kennis en ervaring van het spel van tegenstellingen, volwassen en gerijpt. Toen dit inzicht zich in me openbaarde realiseerde ik me dat het hier gaat over wat ik het ja- en nee-gevoel noem. Het goede doen is volgen van het ja-gevoel! En het ja-gevoel leid je in een precies bij jou passend tempo naar de diepste Ja van het leven dat alles omvat en wat inclusief is. Het ja-gevoel is echter ontdaan van verhalen die er in het spel op zijn geplakt, omdat het zich niet houdt aan de verhalen over het goede en kwade. Het ontspringt rechtstreeks uit de bron, waar tegenstellingen geen tegenstellingen zijn. Het ja-gevoel is een zuiver weten wat je te doen staat, ook als het er aan de buitenkant, vanuit het verhaal en spel bekeken, niet als ‘het goede’ uitziet. Ik volgde bijvoorbeeld mijn ja-gevoel terwijl dat, wanneer ik keek vanuit schuldgevoel, er ‘niet goed’ uitzag, Door er desondanks op te koersen en de innerlijke nee’s die nog in mij lagen door middel van zelfonderzoek te onderzoeken, leidde de flow me naar heling en terugkeer naar de uitgangspositie. Onze persoonlijke wil valt daar weer samen met de wil van eenheid, van Bewustzijn, en bleken nooit werkelijk gescheiden te zijn. Dit is in mijn ogen het werkelijke geschenk van de vruchten van de boom van kennis. Om via ons bewustzijn wat ruimer is dan enkel het denken, ons bewust te zijn van bewustzijn. En dan is het waar wat de slang tegen Eva zei, dat ze door te eten van de vrucht van de boom van kennis, ze Gods gelijke zou worden (en dat God realiseerde dat ze hier nog niet aan toe was).

Er valt nog zoveel meer te vertellen over dit onderwerp maar voor dit artikel laat ik het hierbij. Mocht je het fijn vinden om nog een korte tekst over schuldgevoel te lezen wat ik deelde op de sociale media dan kun je dat hieronder vinden.

Het ga je goed.

Liefs,

Linda

 

SCHULDGEVOEL

Schuldgevoel is als een parasiet met vele tentakels. 
Het kan zich vermommen in vele gedaantes waardoor het jarenlang van onder de radar je systeem kan belasten en verzwakken.
Vooral vrouwen zijn er gevoelig voor omdat ze sensitief zijn voor onderlinge verhoudingen. Veel vrouwen leren al op jonge leeftijd liefde te verwarren met schuldgevoel. Ze leren een liefde kennen die voorwaardelijk is en zich verantwoordelijk en schuldig te voelen als ze niet aan de voorwaarden kunnen of willen voldoen. De patronen die ontstaan om hiermee om te gaan zijn vaak zelfdestructief.

Denk maar aan over je grenzen laten gaan, moeite hebben om voor jezelf op te komen, teveel taken op je nemen, ja zeggen terwijl je nee voelt, iemand niet willen kwetsen (dus je maar inhouden), je bezwaard voelen om je mening uit te spreken of je behoeften aan te geven, de ander of de wereld niet tekort willen doen.

Schuldgevoel kan ervoor zorgen dat je (energetisch) veel meer op je neemt dan in werkelijkheid bij jou thuishoort.

Weet dat schuldgevoel alleen in jouw systeem kan huishouden als een parasiet zolang je de valse verhalen over liefde nog gelooft. Zolang je nog gelooft dat liefde voorwaardelijk is en je het moet verdienen. Zolang je nog gelooft dat je er íets voor moet doen of laten, en dat je de ander tekort doet als je trouw bent aan je innerlijke waarheid.

De tijd is rijp om je ervan te bevrijden door het patroon en de overtuigingen onder ogen te komen en te doorzien.
Je mag de banden doorbreken! Vrij zijn.
Gelukkig zijn!

 

Hieronder vind je een begeleide meditatie over heling die aansluit bij dit artikel.