Nieuwsbrief

Ja

zon-water2
Beste lezer,

Ja.

Vandaag zag ik ongelofelijk veel leed op televisie en deze Ja zoals het hierboven staat, voelt zo open en onbeschermd. Dus werpt zich een kleine nee op uit zelfbehoud en bescherming. Vooral bij het zien van leed en pijn in en van de wereld. Nee, huilt mijn hart. Maar wat gebeurt er als ik een muur opwerp rondom het huilen van deze nee? Wat groeit er dan in mij?

Wat geloof ik nog rondom deze nee? Hoe voelt het in mijn lichaam als ik deze gedachten geloof? Wil ik dat nog geloven?

Wat geloof jij rondom de nee’s in jouw leven?

Wanneer je koerst op het ja gevoel in jezelf, waarbij je een innerlijk nee kunt hanteren als het stellen van een gezonde grens, leidt deze ja je naar de diepste Ja van het Leven/ God/ Brahman. De Ja die zowel ja als nee omvat. De Ja die onberoerd en heel blijft, wat zich er ook in afspeelt. De Ja die alles toestaat omdat dit zijn aard is. Het kan niet anders, het is. De Ja waarin het hele leven zich ontvouwt.

Hoe meer je meebeweegt en afdaalt in de levensstroom die door je heen spoelt, ervaarbaar als een innerlijk ja en nee, hoe meer het leven voor je klopt. Je ontdekt dat het leven naar je toekomt. Je hoeft er niet meer erachteraan te hollen, het te (be) grijpen vanuit je verstand of forceren. Het leven geeft je mogelijkheden, grenzen, hulp en handreikingen, precies op het juiste moment. Ik sta er keer op keer verstelt van en kan er diep door ontroerd raken. Gebeurt dit echt? De overvloed van het leven openbaart zich en het openbaart zich waar ik het niet voor mogelijk had gehouden. Precies in het leven dat ik leef. Vertrouwen, overgave, rust en eenvoud ontvouwen zich. Ik kan erop vertrouwen dat zodra ik afdwaal, het leven mij weer bij de les roept. Wanneer je aandacht gevangen zit in overtuigingen en gedachten over het leven dan zie je overal om je heen de weerspiegeling van deze gedachten. Grote kans dat het gedachten zijn van tekort of andere vormen van lijden. Gedachten die, als je dat toestaat of nog niet bewust bent, je vrije bewustzijn gevangen kan houden in pijnlijke gewoontepatronen die verder leiden tot verdeeldheid, tekort, innerlijk geweld en pijn.

Het leven geeft echter nooit op en geeft je, naast zegeningen, ook door middel van dit lijden en problemen de mogelijkheid om beperkende gedachten te ontmantelen. Alles waar je leven nog niet klopt (in harmonie en overeenstemming met het Leven) treed vroeger of later ruis/ storing op. Problemen en lijden dragen de potentie in zich om je open te breken. Dat wil zeggen, de gedachten over het leven open te breken. Je kunt de gedachten geloven en volgen, waarop het leven je meer van hetzelfde zal laten zien. Of je kunt de gedachten op werkelijkheidsgehalte onderzoeken. Zodat je aan ze voorbij kunt gaan. Zodat je uit eerste hand kunt ontdekken wat waar is. Dat is ongelofelijk spannend. Zelfonderzoek tart al je overtuigingen en gedachten. Je verliest zekerheid na zekerheid. Het kan lijken of er niets overblijft. “Ben je gek geworden?!” kan je hoofd je in het begin toeschreeuwen. Maar wat is gek? Dat de wereld ten onder dreigt te gaan aan waanzin? Of dat je in de wijsheid, liefde en kracht van je hart vertrouwt en erop koerst als een kompas?

Het ja gevoel volgen begint in de wereld van de persoonlijkheid en leidt je daaraan voorbij. Wanneer de diepste Ja zich in je leven begint te openbaren geeft dit diepe vreugde, vervulling en vertrouwen. Het is een zichzelf versterkend proces. De weerspiegeling van de diepste Ja in je leven voedt vertrouwen. En dit vertrouwen is tegelijkertijd belangrijk ter bemoediging om dieper af te dalen in deze Ja. Je bewandeld immers niet een weg van de minste weerstand en het volgen van je hart is niet altijd gemakkelijk. Je hart houdt zich immers niet aan etiketten, normen of wat anderen ‘goed’ vinden. 

Ik hoop dat deze mail bijdraagt aan de bemoediging om je hart te volgen. Het is de moeite waard!

Liefs,

Linda Rood