Nieuwsbrief

Stoppen

Afbeelding van koeien

Lieve lezer,

Een leeg blad met het woord STOPPEN lag vandaag op onze tafel. Ik was wakker geworden met dit woord in mijn hoofd en hart en wist dat ik hierover wilde schrijven. Ik stond daarom wat vroeger op dan de rest van ons gezin en net toen ik de titel had opgeschreven kwam de rest van ons gezin naar beneden. Iedere keer dat ik die ochtend mijn telefoon wilde pakken om Facebook of mijn mail te checken of dat ik neigde op te gaan in andere bezigheden zag ik het woord ‘STOPPEN’. 🙂

Wat gebeurt er wanneer je stopt?
Wat gebeurt er wanneer je stopt met vooruit snellen naar het volgende moment?
Dan land je in dit moment.
Lekkere open deur maar dat is het nu juist. Deze uitnodiging is een open deur! Hij staat wagenwijd voor je open. De werkelijkheid nodigt je als het ware liefdevol en zachtjes uit; zonder dwang, zonder te pushen. Door te stoppen, gewoon voor een moment, voel je wat er te voelen is, bewust van gedachten die voorbij komen, geluiden in de kamer, het gevoel van zwaartekracht in je lichaam… Je kunt het nu opmerken. Wat voor geluiden hoor je?
Zonder naar geluiden op zoek te gaan: merk eenvoudig de geluiden op die binnen je aandacht verschijnen. Het mooie is dat je daarvoor dit moment niet hoeft en kunt te verlaten. Je hoeft niet naar geluiden op zoek te gaan, je hoeft niet uit te reiken. De geluiden ‘komen naar jou toe’. Van opgaan met de aandacht in doen is je aandacht nu al verschoven naar ontvankelijk zijn; naar aanwezigheid zelf. Dit ontvankelijk zijn voor bijvoorbeeld geluiden zou je als een poort kunnen beschouwen die tussen doen en aanwezigheid lijkt te staan. 

Wat je kunt merken is hoe je aandacht zich verruimt en tegelijkertijd verdiept en kan samenvallen met haar bron; aanwezigheid. De aandacht is niet meer vernauwd in een gedachte of ervaring maar rust in zichzelf waarin de gedachten en ervaringen verschijnen. En wat is het fijn als je niet meer gelooft dat je een vernauwd onderdeeltje bent in die grote tastbare wereld. In het begin kan het gebeuren dat er allerlei gevoelens en gedachten opkomen die normaal onderdrukt worden. Als dat gebeurt, weet dan dat je er niets mee hoeft te doen. Dit gaat juist om stoppen met doen en aanwezig zijn (met wat daar maar in verschijnt). In deze aanwezigheid schuilt een intelligentie waar wij met ons denken niet aan kunnen tippen en deze intelligentie weet heel goed raad met gevoelens en gedachten. Ook hierbij kun je het woord ‘stoppen’  gebruiken. Stoppen met je vereenzelvigen met de gedachten en gevoelens en merken dat ze door jou heen spoelen.

Vanuit gedachten en gevoelens kun je jezelf niet vinden.
Gedachten denken dat ze een ‘ik’ zijn
en houden je dat ook voor doordat ze overal: ‘Ik…’ voorplakken.

Als je goed in je lichaam voelt dan merk je dat dit een vernauwing geeft.

In wie komen de gedachten op?
Verplaats daar je aandacht naartoe.
Je merkt dat vernauwing plaatsmaakt
voor ruimtelijkheid en onmetelijkheid.

Juister gezegd: Stop met het automatisch opgaan
en identificeren met gedachten en gevoelens
en merk op dat ze in jou verschijnen.

Je bent vrij.

Stop
Stop, zodat je er weer bent. Zodat je niet volautomatisch opgaat in een ervaring, zoals denken en voelen. Zodat je niet opgaat in dingen doen. Dat is de wereld van de ratrace en in die wereld is er geen ontsnappen mogelijk. Het denken (en doen) kan vanuit zichzelf geen vrede en vrijheid vinden. En dat hoeft ook helemaal niet. Want je hoeft enkel te stoppen met opgaan en vereenzelvigen met gedachten, gevoelens en ervaringen om op te merken dat al er al die tijd vrede en vrijheid is. Geen mysterieuze of schreeuwerige vrede en vrijheid. Het zijn slechts woorden voor wat je zelf ten diepste bent en ook ten diepste ervaart, ook als dat onbewust is. Je zou het ook Liefde kunnen noemen. Intuïtief ‘weet’ iedereen dat het er is, maar doordat we ernaar zoeken in de tastbare wereld van ‘dingen doen’ en we daar slechts de afspiegeling ervan vinden, blijven we almaar zoeken. Terwijl al die die tijd, midden in onrust, midden in een gevoel en midden in een gedachte, vrede en vrijheid er is. Het kan voor je oplichten wanneer de aandacht niet meer volautomatisch opgaat en vereenzelvigt met gedachten en gevoelens.

Het denken kan dit niet begrijpen. Dus laat die poging voor dit moment maar los. Daal af in dit tijdloze moment zodat je de is-heid van het leven kunt opmerken. Gewoon de feitelijkheid van je ervaring in dit moment. De geluiden…, warmte en kou, het gewicht wat je afgeeft aan de grond onder je, de sensatie van je voeten en handen…
Al deze ervaringen verschijnen in jou. In jou… In jou, altijd in jou. 

Dat het je goed mag gaan.

Liefs,

Linda