Beste Lezer,

Ben je wel eens bang voor je eigen gedachten? Bang dat je gedachten manifestatiekracht hebben, zoals je dat overal hoort en leest? Of voel je je wel eens schuldig over gedachten die in je opkomen? Ik hoop dat deze mail bijdraagt om je weer meer te verbinden met het vertrouwen van je natuur.

Alle conditioneringen die je hebt aangeleerd en waarover je bent gaan geloven dat ‘jij’ dat bent, vormen onze tweede natuur. Een natuur die we als een jas dragen en waar we ons mee zijn gaan vereenzelvigen. Deze tweede natuur lijkt zo echt en het geloof dat we dit lichaam, geest en de conditioneringen zijn is bijzonder krachtig. We zien deze overtuiging dan ook de hele dag weerspiegelt in ons leven waarbij iedereen zo zijn eigen thema’s weerspiegelt ziet.

De specifieke thema’s die we weerspiegelt zien, hebben te maken met ervaringen die we met ons mee dragen uit onze eigen jeugd, e.v.t. uit vorige levens en ervaringen die we geërfd hebben van onze (voor-) ouders. Dit wordt ook wel karma genoemd. Veel gedachten en gevoelens die zo door de dag heen voorbij komen hebben te maken met hoe we gevormd zijn en onze conditioneringen. En hoewel het waar is dat wat je gelooft (en daar ben je niet zelf verantwoordelijk voor en heb je geen schuld aan!) zich weerspiegelt in je leven, zijn alle weerspiegelingen die je ziet een illusie. Of je nu bijvoorbeeld armoede of overvloed weerspiegelt ziet in je leven, zolang je in beide verwikkeld bent, houden beide illusies je gevangen in een wereld waarin je je diep van binnen onveilig voelt.

Wanneer het inzicht dat onze overtuigingen en gedachten zich weerspiegelen in ons leven maar ten dele wordt begrepen, is de kans vrij groot dat ons denken met deze halve waarheid aan de haal gaat. Wat een hoop spanning en stress kan veroorzaken.

Ziekte, pijn of verlies ontstaan niet doordat ‘jij’ daar iets over denkt! Dit is belangrijk om te realiseren. Ziekte, pijn en verlies zijn een natuurlijk onderdeel van het menselijk leven. En hoewel het waar is dat stress een negatieve invloed heeft op ons welzijn, evenals het geloof hechten aan ondermijnende gedachten, is dit niet de hele waarheid. Want het suggereert dat ‘jij’ invloed kunt uit oefenen op de gedachten die voorbij komen en het laat buiten beschouwing dat gedachten pas invloed hebben wanneer je ze gelooft.

Veel mensen zijn, door dit half begrepen inzicht, bang voor negatieve gedachten die opkomen omdat ze denken dat deze gedachten zich (zullen) manifesteren. Daarnaast voelen mensen zich vaak schuldig over gedachten omdat ze denken dat zij de maker zijn van hun gedachten. Om vervolgens vanuit ditzelfde denken hier oplossingen voor te zoeken. Bijvoorbeeld door met positief denken te proberen om pijnlijke gedachten en overtuigingen te bezweren. De meeste mensen zien over het hoofd dat ook positief denken plaats vindt in het domein van het (dualistische) denken zelf. Heb je ooit voorbeelden gezien waarbij dat werkelijk, wezenlijk en blijvend werkte?

Als je spanning of stress in je lijf voelt, kun je ervan uit gaan dat je iets gelooft over het leven wat onjuist is. Dus ook de gedachten over angst en schuld met betrekking tot de vermeende manifestatiekracht van onze overtuigingen en gedachten! Daar heb je echter geen schuld aan en in zekere zin ben je er ook niet verantwoordelijk voor. Het is gewoon hoe onze tweede natuur werkt. In de grond zijn alle overtuigingen en gedachten gebaseerd op de aanname en illusie dat er zoiets bestaat als een ‘ik’ die doet of niet doet: ‘de doener’.

Iedere pijnlijke overtuiging draagt een gouden levensles in zich. Laat de overtuigingen en de gevolgen ervan als een belletje zijn die rinkelen om je wakker te maken. Onderzoek alles wat je er nog over gelooft. Zonder dat je verstrikt raakt in het ‘aan jezelf werken’. Want dat roept alleen maar spanning en stress op. En geeft dus al aan dat je dan iets gelooft wat niet waar is. Je hoeft niet aan jezelf te werken. Dat is helemaal niet nodig. Je bent al volmaakt heel. De enige manier om illusies te doorzien is door te kijken met ogen die niet verstrikt zijn in de illusie zelf. Kijk dus niet door het filter van het denken, maar kijk rechtstreeks vanuit je eerste natuur: onvoorwaardelijke liefde. Hoe meer je perspectief verschuift naar wie je werkelijk bent, hoe meer vertrouwen toeneemt en je dit weerspiegelt ziet in je leven. Hoe je dit kunt ‘doen’ beschrijf ik in mijn boek Ja, maar ook bijvoorbeeld in het augustusartikel dat ik schreef voor de ParaVisie.
Lees het artikel >>

Liefs,

Linda Rood