Beste lezer,

Hoe doe je dat: jezelf helen?

Een lezer van de inspiratiemails had gevraagd of ik in een volgende mail hierover wilde schrijven. Ze merkte op dat ik in veel mails schrijf over het toestaan van (pijnlijke) gedachten en patronen in je bewustzijn, zodat ze helen vanuit heelheid. Ze zei: “Dat klinkt allemaal heel mooi en ik voel dat het zo is. Maar hoe doe je dat dan?”

Zodra ik me verbond met deze vraag en ik besloot hierover te schrijven, kwam ik in een spagaat. Mails schreef ik vol met handreikingen over hoe jezelf te helen. Toch voelde ik dat dit niet de bedoeling was, hoewel het technisch gezien waardevolle tips waren. Steeds gooide ik ze weer in de prullenmand. Ondertussen stroomde mijn eigen postvak vol goedbedoelde aanbiedingen van e-boeken over hoe een succesvol persoon te worden en een succesvol bedrijf te runnen. Ik voelde van binnen dat het voor mij niet klopte. Waarmee ik niet wil zeggen dat de inhoud van deze e-boeken en het aanbod niet klopte! Want technisch gezien zijn het waardevolle tips. Ik bedoel dat het voor mij niet klopte en ook niet voor de vrouw die me de vraag had gesteld. Omdat de vraag niet gaat over beter of succesvoller worden, maar over heel zijn.

Het gaat niet om het helen van je problemen! Maar om het vinden van je heel zijn. En daar zijn geen kant en klare recepten voor. Hoe graag ik ze ook aan je zou geven. Op een bepaald moment realiseer je je dat al die aangeprezen wondermethoden de illusie in stand houden dat er een moment komt waarin alles ‘goed’ zal zijn. Beter dan het nu is. Wanneer je focus en identificatie op je lichaam, geest en levensomstandigheden liggen, is er geen daadwerkelijke bevrijding mogelijk. Dan blijf je vergelijken, voor, naast en achter je kijken. Je lichaam en geest zijn sterfelijk! Ze zijn onderhevig aan verval en beperkingen. Dat is niet het probleem!

Weet je, van binnen ben je over een jaar dezelfde als nu. Deze realisatie, als je dit echt tot je doorlaat dringen…

Waarom zou het anders moeten zijn dan nu? Wat is er mis met nu? Wat mist er?

Dat wat je denkt dat er nu mist, de gedachte daarover, is de illusie die je bewustzijn in verdeeldheid gevangen houdt. Het maakt dat je over het hoofd ziet wat er al die tijd is geweest en zal zijn. Als je het goed onderzoekt, zul je merken dat het enige dat er werkelijk mist, je bewustzijn is van wie je werkelijk bent; heel.

Dat is bevrijding en heling. Geen methode kan je hier brengen. Hoewel het najagen van persoonlijke groei wel degelijk een belangrijke en essentiële functie heeft. Omdat het naast de ontwikkeling van je persoonlijkheid, je op een dag doet beseffen dat het je nog steeds niet heeft gebracht waar je ten diepste naar verlangt. In vrede zijn. Deze vrede is wie je bent.

En dan eindig ik toch met een handreiking 😉

Wanneer je beu en doodmoe bent van al die (spirituele) methoden om aan jezelf te sleutelen. Wanneer je je diep van binnen realiseert dat sleutelen aan je persoonlijkheid en levens- omstandigheden een eindeloze gang in een eeuwig ronddraaiende tredmolen is. Dan ben je klaar voor zelfrealisatie. (Nogmaals: hiermee wil ik niet zeggen dat het niet heel goed en juist kan zijn om je levensomstandigheden en persoonlijkheid te ontwikkelen!)

Dan blijft er eigenlijk nog maar 1 ding over. En dat is het leven je leermeester te laten zijn en bereid te zijn om naar binnen te kijken. Naar je ware gezicht dat geen gezicht heeft. Onderzoek wat je gelooft over ‘je gezicht’ en voel of je bereid bent om dit op te geven. Maak ruimte om jezelf te ontmoeten in stilte. Zodat deze uiterlijke stilte je mee kan nemen naar innerlijke stilte. Een stilte die overgaat in de stilte van je diepste zelf. Onderzoek wat je gelooft over jezelf en het leven zodat je de illusies daarover leert doorzien en ze hun betoverende overtuigingskracht verliezen.

Liefs,

Linda Rood