Je sensitiviteit is een gift van het leven. Het is niet een probleem wat verholpen hoeft te worden. Het is een prachtig innerlijk kompas(sie) waarop je meer en meer kunt leren koersen. Het is verbonden met Goddelijke wijsheid en ik zou sensitiviteit zelfs de stem van het Goddelijke willen noemen. Meestal fluistert het je toe en vertelt het wat wel en wat niet klopt in je leven. Wanneer je er echter niet naar luistert zal het steeds luider gaan klinken, tot het door je heen schreeuwt. Lichamelijke of andere klachten zijn dan vaak het gevolg. Veel mensen compenseren of verdoven de signalen van hun hart, door stilte te vermijden en op te gaan in de wereld van ‘doen’.
Een geschenk
Soms baal je misschien dat je lichaam, geest en ziel zo fijn afgestemd zijn. Dat iedere storing ‘in de ether’ in jou waarneembaar is. Het kan dan wezenlijk belangrijk zijn om een shift in perspectief te maken. Vanuit verdeeldheid (gedachten over) naar heelheid (bewustzijn).
Het is volgens mij juist de bedoeling dat je sensitiviteit als prachtige gift van het leven uitpakt, ermee leert omgaan en ervan leert genieten. Het is een kompas die je de richting wijst naar bezield leven. Een leven gevuld met kleine en grote wonderen. En verbonden met onmetelijke wijsheid, mildheid, innerlijke vrede en vrijheid.
Ik heb me het grootste deel van mijn leven ongemakkelijk gevoeld met mijn gevoeligheid. Wanneer er iets niet klopte in en om mij dan gingen alle bellen in mijn lichaam, geest en ziel rinkelen. Omdat ik niet goed wist hoe hiermee om te gaan, ging ik ermee om zoals ik dat voorgeleefd zag in de maatschappij. Ik veroordeelde wat ik interpreteerde als zwakte en kwetsbaarheid en ging harder mijn best doen om me alsnog aan te passen. Wat weliswaar een onzuivere toon gaf maar wat wel leek te passen in wat de maatschappij juist vond. Pas toen ik het ja-gevoel ontdekte, besefte ik wat voor prachtig geschenk sensitiviteit is. Hoe meer ik koers op mijn innerlijk kompas, mijn sensitiviteit, hoe meer alles klopt. Mijn ervaring is dat het niet alleen voor mij klopt maar ook voor mijn omgeving en het grotere geheel. Ook wanneer het ogenschijnlijk ingaat tegen de mainstream. Het neemt me mee naar verdiepende overgave voor het leven en innerlijke vrijheid.
Wanneer we afleren om ons innerlijk kompas te gebruiken
Ieder van ons is geboren met een prachtig innerlijk kompas. Het kan zijn dat je verleerd hebt om er gebruik van te maken. Of dat je niet goed weet hoe je het kompas kunt lezen. Meestal verleren we hoe we ons kompas op een gezonde kunnen gebruiken door pijnlijke ervaringen, conditioneringen en overtuigingen over het leven die we zijn gaan geloven. Dat alles behoort echter tot het verleden en we hoeven het niet opnieuw leven in te blazen.
Moeilijkheden, problemen zowel intern als extern, zijn een uitnodiging van het leven om oude (ineffectieve) denkwijzen en oude (belemmerende) manieren van reageren los te laten. Het zijn obstakels in de levensstroom die vrijuit door jou heen wil stromen. Gedachtepatronen die tot meer van hetzelfde leiden en die het verleden herhalen. Vaak zijn we de gedachten gaan geloven als zijnde de waarheid en weerspiegelt het zich in ons dagelijks leven. Het lijkt wel of de gedachten een magneet zijn voor meer van hetzelfde. Iets wat vervolgens de oude overtuigingen en conditionering bevestigd en in stand houdt. “Zie je wel, het leven is onrechtvaardig.” “Zie je wel, ik kan het niet.” Of: “Zie je wel, ik stel niets voor.”
Maar wat is waar? De gedachten die we geloven? Het zijn maar gedachten, hoe echt ze ook lijken.
Wat oud is, hoeft niet meer opnieuw tot leven te worden gewekt. Zodra je stopt met het inblazen van leven in oude gedachten, lossen ze op. Er ontstaat ruimte voor het leven om optimaal door je heen te stromen zodat je potentieel zich kan ontvouwen.
De levensstroom
Het grote onbekende opent zich daarmee. Een wereld vol uitdaging, speelsheid, hulp en overgave. Vertrouwen in dat wat groter is dan je beperkte ikje kan groeien wanneer je je meer en meer overgeeft aan de levensstroom die door je heen gaat. Je innerlijk kompas staat afgesteld op de levensstroom. Ik gebruik de woorden, ja- en nee-gevoel voor ons innerlijk kompas. Het ja- en nee-gevoel leidt je naar de volledige realisatie van wie je bent. En tegelijkertijd is dat geen doel te behalen. Je bent de realisatie en het gerealiseerde.
Als je het aandurft, gewoon stapje voor stapje in jouw eigen tempo, dan zal je merken dat wat het leven door jou openbaart precies datgene is wat je diep van binnen zelf wilt. Het doet je hart op een prettige manier sneller kloppen en het brengt je volop tot leven. Ongekende vrede en ruimte openen zich in je. Ook al ziet het er misschien compleet anders uit dan je had bedacht. Op het juiste moment komen de juiste omstandigheden, hulp, situaties en zelfs obstakels op je pad die je helpen om de volgende stap te kunnen zetten in je leven. Obstakels in deze stroom zijn vanaf dat moment een signaal om te onderzoeken wat je eróver gelooft. Wat geloof ik nu hierover? Hoe voel ik me als ik dit geloof? Wat doet het met mijn innerlijk gevoel van vrede?
Dat de prachtige fluistering van je innerlijk kompas je aan de hand mag nemen naar verdiepende vrede en innerlijke vrijheid.
Liefs,
Linda Rood
