Nieuwsbrief

Ik ben

Afbeelding van koeien

Beste lezer,

Vorige week vertelde iemand me zo’n inspirerend verhaal over zijn leven, dat ik het graag met je wil delen. Het is een prachtig verhaal over overgave en wat er gebeurd als je de verhalen over je leven aflegt. Op een bepaalde manier naakt en kwetsbaar en tegelijkertijd vol levenskracht en stralend bewustzijn.

Deze man, ik noem hem maar even Ton, werkte jaren geleden in een zakelijke en technische omgeving. Zijn hart fluisterde hem echter steeds duidelijker toe dat hij daar niet op de juiste plek was. Hij miste werkelijk contact en zingeving. Uiteindelijk besloot hij om zich te laten omscholen en hij begon aan een therapeutische opleiding. Een reis van het volgen van zijn hart en ziel nam een aanvang. Hoe meer zijn bewustzijn verdiepte, hoe meer het leven hem daarin tegemoet kwam. Het bracht situaties op zijn pad die hem uitnodigde om oude overtuigingen, die tussen hem en het leven in stonden, los te laten. Deze situaties waren een vorm van genade hoewel het er aan de buitenkant uitzag of zijn leven uiteen zou gaan vallen. Het leek erop of hij op alle niveaus onderuit ging. Hij kon steeds minder goed omgaan met zijn zakelijke collega’s en werkzaamheden. Ook met zichzelf kwam hij in de knoop en tot overmaat van ramp stevende zijn huwelijk af op een scheiding. Op een dag bereikte zijn leven een dieptepunt waarbij Ton alles onder zijn handen tot stof zag vergaan. Hij zou zijn baan verliezen, hij zou scheiden, zijn huis verliezen en hij had een burn out waar hij niet meer om heen kon. Die avond voelde Ton een sterke aandrang om te gaan lopen, de natuur in. Hij liep en hij liep. Tijdens deze tocht, klopte alles. Het was een reis van de ziel waarin dat wat hij op zijn tocht tegenkwam synchroon liep met zijn daadwerkelijke leven. Het was alsof hij in een spiegel van zijn leven keek waardoor zijn bewustzijn verdiepte.

Kilometers liep hij, tot hij bij een heuvel kwam. Bovenop de heuvel liet hij zich op de grond zakken en gaf hij het op. Tot in iedere vezel van zijn lichaam realiseerde hij dat hij alles had gedaan wat binnen zijn vermogen lag om zijn problemen op te lossen. Het was hem niet gelukt. Daar bovenop de heuvel stortte hij in en riep hij met een hartenkreet uit naar God. (De natuur, de Bron, Brahman, Boeddha natuur of wat voor naam je er ook maar aan wil geven.) “God ik kan niet meer bedenken wat ik moet doen. Ik heb alles gedaan wat ik kon bedenken, ik geef het op. Help me alsjeblieft!” Het was een keerpunt in zijn leven. Vanaf dat moment volgde hij de levensstroom in zichzelf en was hij hieraan trouw. Niet zijn wil geschiedde meer, maar wat het leven door hem tot uitdrukking bracht. Twee weken na deze ineenstorting kreeg Ton een heerlijk huis aangeboden op nog geen twee honderd meter van de heuvel af! Hij liet alles los, qua materie en qua persoonlijkheid, wat in ‘de oude wereld’ belangrijk wordt gevonden. Hij gaf zich over aan het leven, waardoor ‘de nieuwe wereld’ zich in, aan en door hem openbaarde. Sindsdien is het zijn ervaring dat het leven hem precies geeft wat hij nodig heeft. Hierover zegt hij: “Ik leef mijn leven niet, het leven leeft mij. Ofwel: Ik ben. In plaats van ik heb.”

Iedere keer dat ik weer geloof hecht aan verhalen over mijzelf en het leven, of dat nu een positief of negatief verhaal is, raak ik van het werkelijke leven en zijn potentieel verwijdert. Het is hoe de meeste mensen leven. Deze verhalen zijn als damwanden die de natuurlijke levensstroom indammen. Vooral wanneer het om beperkende overtuigingen over jezelf en het leven gaat. De aandacht is op die momenten vooral in je hoofd, van waaruit je plannen maakt, acties uitzet, vergelijkt en nog meer verhalen maakt. Terwijl al die tijd het leven onder je handen voorbij glijdt. Wanneer je ervaren hebt hoe het is om af te dalen in je lichaam en het leven en er mee samen te vallen, doet het pijn om weer met de aandacht in het hoofd gevangen te raken. Heel bewust ervaar je dan hoe verhalen over het leven, je afscheiden van het werkelijke leven. Deze pijn is de uitnodiging om weer terug te keren naar huis. Naar de stilte in jezelf waar alles aanvaard is. Ook de verhalen en de verhalenmaker.

Ik vind het verhaal van Ton een mooi voorbeeld over hoe bevrijdend het is om het geloof in de verhalen over ons leven los te laten.

Wat een rust en eenvoud.

Bewustzijn kent drie fasen…

Dat het leven je leidt. De waan van de dag, omstandigheden en de automatische piloot staan aan het roer van je leven.

Dat je bewust het leven leidt. Je staat aan het roer van je leven.

Dat je bewust bent, dat het leven je leidt. Je bent het leven.

Linda Rood

Dat vrede en vrijheid zich mag verdiepen in je leven.

Hartengroet,

Linda Rood