Dag lief mens,

Na de zomervakantie voelt het als een frisse start. Welke kant zal het leven ons opstuwen?
Wat zal er dit jaar op ons pad komen?
Wanneer je datgene wat nu op je pad komt, als een spiegel beziet; wat zie je dan?
En belangrijker; Hoe reageer je er op?

Sta je open voor deze ervaring? Kan deze ervaring (bewust) opgenomen worden in je hart en ziel?
En mocht je opmerken dat bepaalde delen van jou sluiten voor deze ervaring…
Welke delen zijn dit?
Wat vind je lastig om te zien? Wat doet pijn, frustreert, maakt verdrietig of opstandig?
Wat je ook ervaart, het kan in de energie van je hart worden gebracht, zodat innerlijke verdeeldheid oplost in de ervaring van heel zijn. En zodat jouw innerlijk licht, je hart gedragen bewustzijn, in helderheid toeneemt. Dan kan je lichtfrequentie, jouw uitstraling veranderen. Waarmee je hele wereld letterlijk en figuurlijk veranderd. Vertrouwen neemt toe, evenals harmonie en innerlijke vrede.

De energie van je hart is inclusief. En hoe je als persoonlijkheid je ook afsluit, sleutelt aan of verzet tegen bepaalde ervaringen, hoe moeilijk je het ook met iets hebt: weet dat er een onbegrensde ruimte is in jouzelf, die dit allemaal omarmt en liefheeft.
Hoe vaker je op je hart bent afgestemd, hoe meer het je harmoniseert. Dat is gelukkig niet iets wat jij hoeft te doen. Dat gebeurt door en voor jou, als je het toestaat en ruimte geeft. (Wat heerlijk, je hoeft hier dus niet je best voor te doen! Alleen een persoonlijkheid doet zijn best. Wie je werkelijk bent, is er gewoon.)
Vanuit mijn persoonlijkheid ben ik vooral getraind in het in de weg zitten van de natuurlijke stroom van het Leven. Zoals de meeste, zo niet alle persoonlijkheden, dat hebben geleerd (in verschillende gradaties.)

Voor mij is het dan ook goed nieuws dat ik niets hoef te doen, niets kan doen, om inclusief te zijn. Hoe meer ik ‘niet doe’, vertrouw, luister en me overgeef aan de wijsheid van mijn hart, hoe meer ruimte er is voor wie ik werkelijk ben. Inclusief mijn angsten, onzekerheden, minder sterke en sterke, mooie kanten. Jij bent ook inclusief, daar hoef je niets voor te doen. Dat is je geboorterecht, daarmee ben je geboren.

Wanneer je je oor echter laat hangen naar normen en waarden en de vele ‘moetens’ in het leven, raakt het leven verdort en kaal. Als vanzelf komt dan een diep innerlijk verlangen naar thuis, naar zingeving en vrede in je op. Het is de roep van je hart en ziel. Niet wat goed is, wat moet of wat hoort leidt je naar innerlijke vrede en geluk, maar het Leven zelf doet dat. Jij bent het leven.

Ik wens je een frisse start en vertrouwen in de kracht en liefde van je hart.

Hartengroet,

Linda Rood